Zwarte Piet kan niet weg
Aan onze nationale Sinterklaastraditie is een nieuwe traditie toegevoegd: de Zwarte Pietendiscussie. Elke oktober duikt hij weer op: vanwege de slavernij, vanwege de discriminatie, vanwege de stigmatisering moet het nu eindelijk afgelopen zijn met de eeuwenoude traditie om Zwarte Piet de knecht te laten zijn. Hij moet wit. Gekleurd. Alles is al geprobeerd en hardnekkig blijft hij zwart.
Want zodra de stoomboot in zicht is, juichen alle kinderen en iedereen die nog serieus kritiek heeft, zwijgt tegenover zoveel kindervreugd. En terecht. Voor een kind doet het er niet toe. Zwarte Piet heeft voor hen geen kleur. En pas als ze tegen de leeftijd komen dat ze er niet meer in geloven, wordt hij zwart. En dan kan het kind meedoen aan die nieuwe traditie die sinds de jaren tachtig de gemoederen bezig houdt.
En bezig zal blijven houden, want er ontbreekt namelijk een belangrijke partij in de discussie: de partij die een oplossing wil. Er zijn voorstanders voor het verkleuren van de Piet, er zijn fundamentele tegenstanders van het beëindigen van een eeuwenoude traditie.
En dan zijn er de media die jaar in jaar uit er verslag van doen. Het staat nu al in hun kalender voor oktober 2014: zoek een onbelangrijke woordvoerder die de discussie weer wil oprakelen. Een vrouw van een onbekende commissie van de Verenigde Naties, een voorzitter van de zuid Tunesische arbeidersvereniging van Tytsjerksteradiel, ga zo maar door. Geweldig! En dan de straat op en mensen vragen of ze het een goed idee vinden.
Welnee.
En zo opnieuw in 2015. De meerderheid kan het niet schelen, maar door de media bevraagd heeft iedereen wel een mening. Zelfs ik heb een mening.
Jawel.
Mijn mening is dat Obama terecht geroemd wordt als de eerste zwarte president. Hij heeft immers een zwarte vader. Maar Obama is ook wit: hij had immers een blanke moeder?
Klaar. Punt uit. Einde discussie.
home.nlGeplaatst in de categorie: maatschappij
Piet
371
Geef je reactie op deze inzending: