Groningen
Ik heb vrienden in Groningen die willen verhuizen.
Het huis met scheuren waarin ze wonen is echter door de bevingen dusdanig in waarde gedaald dat alleen een verbouwing nog mogelijk is.
Maar daarvoor krijgen ze de financiering niet rond. Want er zijn bevingen. En daardoor zijn de huizen onverkoopbaar geworden. Dat is een risico voor de bank.
In de Groningse grond zit aardgas. Aardgas heeft veel waarde. Daarmee worden miljoenen verdiend. Miljarden.
Gelukkig wonen er niet veel mensen in Groningen zoals in de Randstad. Er zijn ook weinig wapens in omloop zoals in Rotterdam. Dat biedt kansen.
Groningen is een bij-provincie. Ver weg van de rest van Nederland met mensen die ‘niet verkeerd’ zeggen als ze uitzinnig zijn.
Niemand gaat ooit op vakantie naar Groningen.
Friesland, Drenthe, Overijssel…Maar Groningen? Er wonen niet eens mooie meisjes zoals in Zuid-Holland. Ze hebben er geen heuvels en geen pretparken. Alleen suikerbieten en gas.
Groningen is aan het versterven. Als een ondervoede kudde zoals in de Oostvaardersplassen laten we het Groningse volk liever maar een langzame dood tegemoet gaan. Je moet de natuur ook een beetje zijn gang laten gaan.
Ik zal ze missen mijn vrienden in Groningen. Maar elke zondag zal ik een vlammetje voor ze branden op mijn fornuis.
Bedankt lieve vrienden. Door jullie offer staat de rest er nu beter voor.
En dat is niet verkeerd.
Geplaatst in de categorie: actualiteit
Groningen
166
Geef je reactie op deze inzending:
In Groningen wonen overigens vele schoonheden en niet alleen Groningse exemplaren! Je komische cynisme is iets te voorbarig. Je houdt ook geen rekening met de Groningers, die niet meer in de provincie Groningen wonen, zoals ik. We verschillen nauwelijks van de Neanderthalers, dus kunnen we ook ons prutje wel weer op brandhout klaar koken! Even een stap in gemakzuchtigheid terug!...