Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Olympische Spelen

Want zijn de Olympische Spelen wel iets anders dan een nationalistische show? Ik verwijt Sven Kramer niets. Althans, bijna niets. Sven is monomaan bezig de snelste van de wereld te zijn, een hele prestatie, maar een tamelijk waardeloze prestatie. Het maken van televisies levert nog iets op, maar de snelste ter wereld ben je maar op één afstand in één sport op één dag. De volgende dag is er een nieuwe wedstrijd en dan staat de vorige prestatie in de geschiedenisboeken.

Ondertussen heeft Sven meegewerkt aan de nationalistische show. Aan het eind van de dag mogen we luisteren naar het Wilhelmus dat door een Russisch orkest wordt gespeeld, en onze vlag zal verticaal hangen en daardoor meer op de Franse dan op de onze lijken, maar hij zal in top hangen. Morgen praten we er nog over.

En over de wissel vier jaar geleden die Kramer de tien kilometer deed verliezen.

Let wel: ik bewonder zijn prestaties. Dat hij zo groot was zijn coach van toen niet aan de kant te zetten en professioneel verder te gaan op zijn weg de grootste schaatser van zijn tijd te zijn, chapeau of hoedje af. Hij is monomaan, maar hij is er wel verdomd goed in. Het interesseert hem nauwelijks dat hij in een nationalistische show speelt. In ieder geval voorafgaand aan de wedstrijd: hij ontwijkt journalisten op Schiphol, hij gaat niet op een oranje fietsje zitten dat door de Russen is neergezet en die tot hun dolle verbazing zien dat de Nederlandse sporters er ook nog op gaan zitten ook!

Ik gun Sven zijn overwinning wel, maar hij doet wel mee aan de show van Putin. Ook dat interesseert hem maar matig, in ieder geval voorafgaand aan de wedstrijden. Hij wil niet aan politiek doen.
Maar de show wordt wel betaald. Naast TVM ook door de politiek. Hij is wel in dienst van broodheren voor wie mensenrechten een exotisch recht is voor homo’s in Amsterdam.

(dit is geschreven voordat de eerste wedstrijd gereden is)

Schrijver: Jan R. Lønsing, 13 februari 2014


Geplaatst in de categorie: sport

4.0 met 3 stemmen 178



Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:
P. Raven
Datum:
16 februari 2014
J.Rutgers,
Ik heb in het geheel geen enkele behoefte om van Uw altruïstische levenswandel kennis te nemen.
Maar wens U veel succes.
Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
14 februari 2014
Het meest wrange verschil schuilt in het banksaldo tussen Sven en mij, maar toch bedankt voor de gelijkschakeling.
Daarbij, als je mijn werk volledig had gevolgd, zou je mijn altruïstische, nederige kwaliteiten erkennen!...
Naam:
P. Raven
Datum:
13 februari 2014
Heer J.Rutgers,
wat is het verschil tussen een schaatser en een monomane, manische, waanzinnige schrijver die de beste wil zijn?
Egocentrische hoogmoedswaanzin komt overal voor, blijkt nu!
Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
13 februari 2014
Prachtig hoe je de monomane, manische Sven voorzichtig de les leest. Sven is een schaatswaanzinnige, die verder overal onverschillig op reageert. Is zijn zogenaamde winnaarsrol niet eerder een tragische vorm van egocentrische hoogmoedswaanzin?
Als we mesjokke types zoals hem overdreven ophemelen, plegen we dan niet een collectieve misdaad, daar zo'n fanatiek voorbeeld hoogst ongezond is voor naïeve jeugdigen, die naar waardering zoeken? Wie kan en wil de lat voor zichzelf nu zo krankzinnig hoog leggen? Superman Sven geeft juist het verkeerde voorbeeld! Al dat gejaag op nog betere prestaties is een opgefokt, idioot spel. Het staat haaks op de term 'onthaasting', die enkele jaren geleden de juiste koers bepaalde.
Sven doet me denken aan een voorgeprogrammeerde robot met maar één doel: winnen! Sport is altijd uit op winnen! Winnen van zwakkeren! Sportsystemen maken afvallers en slachtoffers, verliezers en underdogs. Denk daar maar eens aan, wanneer onze Sven weer zeven meter de lucht in springt op zijn nummer één podiumplaats!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)