Paashaas
Natuurlijk zoeken we vandaag het liefste allemaal zorgeloos naar eitjes. Wanneer het mooi weer is doen we dat in de tuin. Maar als het toch wat fris is volstaat de huiskamer ook als zoekpaleis.
Het lukt mij deze Pasen niet zo best. Niet omdat de eitjes uitmuntend zijn verstopt. Maar meer door de afgelopen turbulente maanden. Oekraïne, Rusland, Syrië, Panama enzovoorts. Het gaat bepaald niet lekker in de wereld. De uitkomsten van de Atoomtop die ons land ontregelden, waren ook niet bijzonder. Ook al vond Rutte dat het erg zinvol was. We zijn het vaker niet met elkaar eens.
Elke dag zijn er schietpartijen in Nederland. Bij juweliers, in dorpen en steden en iedereen leeft maar gewoon door.
Dan kwam er deze begin week ook nog in het nieuws dat de Paasomzet in de supermarkten nog nooit zo hoog was. Zouden we door al die ellende meer behoefte aan gezelligheid hebben?
Mijn zoon zet zijn tanden in een chocolade paashaas. Sinds hij hem vorige week kreeg noemt hij het een kip.
'Kip eten?' vraagt hij me al heel de week hoopvol.
'Op Eerste Paasdag' was mijn antwoord dan. Na mijn antwoord bleef hij met beteuterde blik naar het chocolade beest in het sierlijke plastic staren.
Soms voel ik me schuldig dat hij straks ook moet ontdekken hoe de wereld in elkaar zit. Dat niet alles zo mooi verpakt tot ons komt. Maar eerst ga ik hem het verschil tussen een haas en een kip uitleggen.
Vrolijk Pasen.
Geplaatst in de categorie: feest
Zelf heb ik het al meerdere malen gezegd, maar ze gaan gewoon door met hun rotstreken en ik met schelden. Terwijl het volk alleen aan voetbal denkt en niet aan lynchen van die twee.