Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Mijn rug

In een week tijd had ik optredens in Sittard, Ospel, Tegelen, Enschedé en Sneek met tussendoor nog afspraken in Arnhem, Amersfoort, Almere en Hoenderloo. En heb ik de voorkant van een stacaravan geschilderd. En geBBQd. Dat gaat allemaal prima als je achtentwintig bent. Ik ben al een paar jaar geen achtentwintig meer. En dus ging het niet. Deze dinsdag besloot mijn rug, die het beu was om weer zware spullen in en uit de auto te moeten helpen tillen, er de brui aan te geven. Hoe doet een rug dat: Hij bedenkt een pijn van het soort dat alleen de rug kan bedenken. Een pijn die nog best goed te verdragen is als je niet beweegt maar o wee als je dan een onverwachte draai of move maakt die de rug niet bevalt. Tsjing! Of eigenlijk is het meer: Whieieyyh! Een snerpende zenuwpijn schiet door je onderrug en echoot door je hele lijf. Het spontane spasme dat daar bij hoort is niet te onderdrukken. Waarschijnlijk duurt de scheut maar een fractie van een seconde maar de pijn is er niet minder om. Daar kreeg ik dus dinsdag last van en vandaag is het nog steeds niet over. Even verzitten hoor… Whieieyyh! Zie je wel.

De rug is toch eigenlijk een klein foutje van de schepper. Een gevoelig stelsel van krom groeiende botten en kraakbeen dat de bewaker is van een heel zenuwstelsel dat zo kwetsbaar is dat als het maar een beetje beschadigd raakt, je je leven lang in een metalen stoel met wielen kunt doorbrengen. Als je geluk hebt. Zenuwen zijn niet te repareren heb ik wel eens gelezen. Nog zo’n foutje van de schepper. De rug is een vitaal onderdeel van je lijf maar de Grote Ontwerper heeft zich met name op de voorkant toegelegd. Ook weer niet bij iedereen trouwens. Misschien is het ook wel helemaal niet de bedoeling dat een rug zich laat meeslepen naar een onzalige plek als Ospel. Misschien hoort een rug ook helemaal niet slap in de stoelen van een Toyota Prius te hangen. Misschien verdient de rug wat meer aandacht, wat meer verzorging. Al weet ik waarlijk niet of een Chinese massage nou de juiste oplossing is.

Ik heb nog geen last van mijn knieën of heupen, ook van die onderdelen die je, heb ik van horen zeggen, tot grote wanhoop kunnen drijven. Ik denk dat ik er eerst voor naar Terneuzen moet, Vlagtwedde, Wittem, Hippolytushoef, Ootmarsum, Wommels en Reusel en dat allemaal weer binnen één week. Maar mocht u mij ooit mank lopend tegenkomen dan hoeft u geen medelijden te hebben; het betekent waarschijnlijk dat ik veel succes heb.
En tegen de tijd dat u mij aantreft met geamputeerde ledematen sta ik waarschijnlijk twee weken in Carré. Hahaha! Whieieyyh!

Schrijver: Marcel Harmsen, 25 april 2014


Geplaatst in de categorie: lichaam

4.0 met 3 stemmen 137



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)