Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Vijftig

11 jaar is ze, de dochter van een goede vriendin van me. Ze verwacht dat mensen die eenmaal de leeftijd van haar moeder bereikt hebben ongeveer zó dansen en ze doet het voor: op één plaats blijven, een tikkeltje bewegen met de heupen en de armen in een haakse houding, alsof je voorzichtig een lijntje binnenhaalt.
Maar de genodigden op de vijftigste verjaardag van haar moeder zwiepen letterlijk alle kanten op. Stom! De week ervoor was ze – bij toeval – bij een uitje in de duinen geconfronteerd met ongeveer dezelfde ouderdom. Niet dansend, maar liggend, in alle naaktheid. Ook stom! Gelukkig werd ze niet geconfronteerd met de combinatie van beide. Het lijkt mij bij twintigers nog een opwekkende aanblik, bij vijftigers net iets tè.

De viering van dezelfde mijlpaal staat nu voor mijn vrouw en mij voor de deur. Op mijn netvlies staat nog duidelijk deze verjaardag van mijn moeder. In 1979. Zij en de tantes in feestelijke gebloemde jurken, voor de gelegenheid puffend aan filtersigaretten die in glazen klaar stonden op aan elkaar geschoven tafels. De ooms in zondags pak. Zij drongen na enkele pilsjes of jonge klares hun waarheden op steeds luidere toon aan elkaar op. In hun midden zat een Sarah-pop in een jurk van moeders aan tafel. Een gezelschap van in onze jeugdige ogen toen stokoude mensen met een vreemde opvatting over vermaak. Stom!

Nu wij. Het feest bij deze vriendin is de generale repetitie. Wíj zijn eigenlijk niet van de mijlpalen. Dat is trouwens een van de weinige punten waar we het met elkaar over eens zijn. Verder zitten we nogal contrastrijk in elkaar. Daarom duurde het even voor we de beslissing namen. Dan slaat de vertwijfeling en de discussie toe. Een datum? Welke tijd? Waar? Met wie? Hoe? De annexatie van de Krim door de Russen is een lachertje vergeleken met de inspanningen in huize de Thuistoerist om dit verjaardagsfeest in elkaar te steken. Ook in dat opzicht is vijftig een mijlpaal. Met de partijtjes voor onze kinderen waren we uitgegroeid tot ervaren evenementorganisatoren. Voor pubers houdt dat acuut op. We moeten opnieuw bedenken waar we zelf blij van worden en vooral ook hoe je er samen lol van hebt.

Wat helpt is dat de energie van iedereen die bij het feest betrokken is terugstroomt naar de organisatoren. Diegenen die met ons meedenken over de locatie, de aankleding, de ontwerpen, het printen, de muziek en het programma geven ons enthousiasme telkens een boost.
Niets staat een geweldig feest nu nog in de weg. Of misschien toch. Onze kinderen bereiden zich mentaal voor op de vraag 'hoe neem ik zo min mogelijk aanstoot aan het gedrag van mijn ouders'. Het is daarom ook maar de vraag of het helpt dat ze ook vrienden en vriendinnen kunnen uitnodigen. 'Wat voor dj hebben jullie dan, pap? Die foto van de dj op het feest van jullie vriendin lijkt op een bejaarde leraar die proefwerken zit na te kijken!
Het is en blijft stom en van alle tijden: ouders – op leeftijd - die publiekelijk los gaan.

ps. Mijn bundel met columns'50X' is nu uit. check voor meer info: http://iturl.nl/sn7E3p

Schrijver: de Thuistoerist, 19 mei 2014


Geplaatst in de categorie: feest

4.4 met 10 stemmen 247



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)