Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Particuklier & Co

Waar ik niet bij kan, is dat net niet helemaal onafhankelijk kunnen zijn. Van thermostaat tot het meeliften, scheve verhoudingen houd je altijd. Want ze hebben het nergens over hoor...dan bouwen ze rustig een douche in een kledingkast op zolder en die leidingen maar tegen sputteren; maak Uw borst maar nat of er is water zat.

Nou is de ene hospita de andere huiseigenaar niet, maar eigenaardig waren ze allemaal. Met een lijst aan regels, welke U rustig na kunt lezen als de behoefte daar is...het stond er echt, weet U; geen mannelijk bezoek over de vloer bij deze mevrouw, we willen het netjes houden. En in de kamer naast de mijne snuift een heroïnejunk het grootste gedeelte van zijn huur op.

Gesloopt met elke verbouwing, dan heb ik het niet over een dag of een week, maar drie maanden zonder warm water. Gehannes met emmers en pannetjes, net kamperen. Ofschoon mijn idee van vakantie er wel heel anders uit ziet, is het nog een hele toer om met je boodschappen naar boven te klimmen, op een ladder losjes tegen de gevel aan. Wie vangt mij op, waar is vandaag de nooduitgang? Dan kunt U nog zo hard uit het dak gaan...of door de grond zakken, hier ligt nog steeds een terrein open, waar particuliere verhuurders maar blijven aanrommelen.

Het gaat niet eens altijd om de exorbitante prijs die ze vragen, op zakelijk gebied klopt het gewoon niet. En hoe langer hoe meer roofbouw plaats vindt op een pand, dat al kraakt en uit zijn voegen barst van de kostgangers, des te groter de kans op gebrek aan privacy en ruimte. Met een dunne wand tussen jouw geduld en de luidruchtige buurman. Daarna komt pas het onderhoud, zie dan maar eens de borgsom terug te krijgen of aan te komen met recht, voor je er erg in hebt sta je op straat en loont het nooit de moeite om daar werk van te maken, koste wat het kost.

Als ieder huisje zijn kruisje heeft, komt hij net iets te vaak naar mijn zin, op het toppunt van ongelegen en ja hoor...we hebben een zuiger, knocking on heaven's door. Dat eerste kopje suiker in no time er door heen, wordt het zo zoetjes aan er zo één...geef hem een vinger en geheid er is wat aan de hand. Zeg maar rustig complot. Via de link, kijk de buurvrouw dan...naar de blinde muur, daar steekt altijd wat achter. Zo knus broeden zij aan zij, die al ontploft om de manier waarop, ze zei...

zwart en wit, zo was getekend. Geen huisdieren toegestaan. Waar de muizen bij je over de vloer komen. Met een balkon in verregaande staat van vogelgriep, het gekwetter van hiernaast dogen en dan nog vragen ook of zijne Hare door de wol geverfde Katmadam tijdens vakantiedagen in Uw huisdiervrije ruimte terecht kan.

Je ruilt van krot naar penthouse, staat op de tocht in een omgebouwde garage en om te verpieteren, komt zo'n zolderkamer nog goed van pas, als de wereld aan de buitenkant...van binnen niet te zien valt, dan heb ik toch wel geluk gehad. Zo ken ik mijn plaats en woon aan de voet van een berg geld, met een erker als dromenvanger. Natuurlijk had ik allang ingeschreven kunnen staan, maar zie ik er als een berg tegenop om weer te moeten verhuizen en afwachten wat je ervoor terug krijgt, het is overal wat.

Schrijver: Monique Methorst, 21 mei 2014


Geplaatst in de categorie: woonoord

3.6 met 12 stemmen 233



Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
Monique Methorst
Datum:
28 mei 2014
Email:
moi636yahoo.com
Ja, dat klopt. Soms blijf je ergens hangen of ergens aan vasthouden. Om sommige dingen kon ik achteraf wel lachen, maar waar ik nu uiteindelijk woon, daar mag ik echt blij mee zijn. Dus voorlopig via particulier een woning. En natuurlijk heb ik alleen mijn kant verwoord, niets vanuit de verhuurder zelf, misschien een idee voor een volgende column..
Naam:
Ben van Haren
Datum:
27 mei 2014
Als je toch maar weer op honk aan kan, ook al neem je je voor, ik kom niet meer terug hier.

Zo zitten mensen in elkaar dus.
Hoe blijf ik weg vandaar, waar ik eigenlijk niets te zoeken heb en die mij niet meer kan bekoren, maar waar ik toch steeds weer terug wil keren.

Kan zijn: een oud huis, een omgeving, of een(internetsite) die je aandacht blijft trekken.


Column op zich graag gelezen.
Naam:
Hendrik Klaassens
Datum:
25 mei 2014
Email:
klaassens38zonnet.nl
Het klopt wat je schrijft over hospita's die niet toestaan dat een huurster mannelijk bezoek over de vloer krijgt; zulke hospita's zijn er echt! Het is ook waar dat veel verhuurders weinig of niets willen uitgeven aan onderhoud. Zo heeft mijn oudste zoon een kamer gehuurd waarvan de deur al tijden klemt, maar de verhuurder vertikt het om dat te laten verhelpen.

Mooie vondsten vond ik 'een balkon in verregaande staat van vogelgriep' en 'een erker als dromenvanger'. Al met al een prachtige column in jouw kenmerkende, wervelende stijl!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)