Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Voetbal

Dit weekend mocht ik weer voetballen. Ik doe dat tegenwoordig nog maar één keer per jaar, dus u kunt wel nagaan dat ik op moment van schrijven stijf sta van de spierpijn. Bovendien is er een belangrijke reden dat ik eigenlijk niet meer voetbal; van mijn voetbalcarrière bij vv. Astrea heb ik een chronische blessure overgehouden die mij garandeert dat ik na een uurtje voetbal een zeer pijnlijke lies heb en waar ik de komende weken last van blijf houden bij het hardlopen, wandelen of eigenlijk bij elke beweging.

Je moet dus wel gek zijn om te gaan voetballen. Of het leuk vinden.

Dit weekend was het jaarlijkse Professorenbuurt-Oost-voetbal festival, waarbij kinderen, jongeren en volwassenen zoals ik door elkaar heen voetballen. Ik moet zorgen dat ik de kleintjes niet onder het gras loop en de kleintjes mogen doen wat zij willen.

De jongeren vind ik helemaal lastig te peilen. Als je zo’n jongen of meid een duw geeft, vallen ze om en voorwaar, ik ben niet sterk of zwaar. Maar die jongeren zijn wel snel en kunnen je nog best een behoorlijke schop geven tegen een scheen of een knie. Ze zijn vooral wendbaar en vaak precies daar waar je ze niet verwacht. Daarmee bedoel ik: net iets eerder bij de bal dan ik verwacht.

Zij klagen wel dat de ouderen voor het doel blijven hangen, maar wat wil je! Als ik één keer naar voren ren en terug, moet ik eerst een tijdje op adem komen. Zij kunnen dan rustig nog een paar keer heen en weer rennen. Als ik dan niet achter blijf hangen, hebben ze voortdurend vrije doorgang naar mijn doel en dat kan toch niet de bedoeling zijn!

Dat ze van me winnen is tot daar aan toe, maar ik wens wel enige weerstand van betekenis te geven.

Schrijver: Jan R. Lønsing, 26 juni 2014


Geplaatst in de categorie: kinderen

3.2 met 4 stemmen 168



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Len Cornelis
Datum:
26 juni 2014
Geweldig, dat je sowieso een wedstrijd kunt voetballen zonder direct aan het zuurstof te moeten. Van lang geleden herinner ik mij het straatvoetbal. Een heerlijk spelletje. Ook nog toen ik voor het eerst het leer rook van een echte vijfdehands voetbal. Later werd dat anders.
Leuke column.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)