Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Appelsap

Iedereen heeft wel eens trek in appelsap. Meestal komt er dan een pak uit de supermarkt te voorschijn. U kent ze allemaal, vrolijke appels staan op de zijkant in veel kleuren afgebeeld, om ons maar te overtuigen om appelsap te kopen.

Appelsap is niet de meest verkochte drank denk ik. Als ik bij de kassa weleens om me heen kijk, zie ik meestal andere dranken op de band staan. Cola, Sinas of andere spul. Het viel me op dat de prikhoudende dranken in een fles worden verkocht. Sappen, zoals de appelsap, meestal in een pak. Tenzij u voor een versgeperst sapje kiest. Die worden in een glazen fles verkocht, waarschijnlijk een marketing technische keuze.

Ik heb een hekel aan marketing.

Vol vrolijkheid pakte ik mijn pak appelsap uit de koelkast. Een paar zintuigen werden direct geprikkeld. Het koude pak in mijn hand en de beschreven kleuren deden mij snakken naar een lekker glas appelsap. Daarvoor was nog wel een glas nodig. Dat pakte ik uit een ander kastje. Het beeld van de appelsap met het lege glas en de zojuist opgedane prikkelingen maakte me wild enthousiast!

Ik nam het pak in mijn hand en keek naar het knal oranje klepje op het pak. Uit ervaring wist ik dat dit de opening was. Gelukkig stond er inderdaad bijgeschreven dat het hier een 'hersluitbaar' pak appelsap betrof. Ik stelde mezelf de vraag, of ik het pak met open klepje terug in de koelkast zou zetten? Dit zou hetzelfde zijn als cola uit een fles inschenken en zonder dop terug in de koelkast zetten. Een raar gebruik. Er werd hier dus slim gebruikt gemaakt van de vanzelfsprekendheid van een handeling, om te zetten in verkoop of service. Er werd mij namelijk een 'hersluitbaar' pak aangeboden dat ik nooit ongeopend in de koelkast terug zou willen zetten.

Een luxe!

Ik drukte mijn vinger onder het klepje en na een kleine buiging schoot het open. Ik hoorde het klotsen van de sap. Dus erg soepel ging het openen niet. Omdat dit me enigszins stoorde in mijn opgedane enthousiasme, wilde ik er zeker van zijn dat het wel goed sloot. Mijn duim drukte het klepje rustig naar beneden en voordat het helemaal dicht ging haperde het. Fronsend drukte ik direct harder en met een onaangename 'tik' ging het klepje dicht.

Ik dacht na en keek naar mijn lege glas.

Vervolgens drukte ik het klepje weer open, in de wetenschap dat dezelfde irritatie zou ontstaan bij het dicht doen van het pak. Ik vertelde mezelf dat ik mijn enthousiasme weer zou hervinden, bij het inschenken van de sap. De kolkende appelsap in mijn glas en het koude pak in mijn hand: een ideale voorbereiding voor een glas appelsap.

Ik nam het pak in de hand en hield het langzaam steeds schever, om de sap in te schenken. Nog voordat ik had verwacht dat er appelsap uit het pak zou komen, klotste de eerste teug over mijn glas heen.

In een reflex haalde ik het pak terug en zette het pak met een ferme tik op het aanrecht, waardoor er opnieuw appelsap door de lucht ging. Ik raakte nu geïrriteerd. Ik besloot een doekje te pakken om af te koelen en de verloren appelsap op te ruimen.

Eigenlijk had ik de sap om af te koelen.

Ik vroeg mijzelf af hoe het mogelijk was dat deze hersluitbare opening op mijn A-merk pak appelsap zat? Welke vertegenwoordiger van de sluiting heeft eerst de verpakkingsfabrikant overtuigd? En welke vertegenwoordiger van de verpakkingsfabrikant heeft daarna mijn A-merk appelsapfabrikant overtuigd?

Ik was na deze gedachte ziedend en wenste direct in contact te komen met het team dat verantwoordelijk was voor de aanschaf van dit verpakkingsmateriaal!

Had de vertegenwoordiger een video laten zien waarop een model met een pak drinken te zien was? Ik zag de video voor me. Het model opende met een vrolijke glimlach het hersluitbare pak drinken en sloot dit makkelijk en direct, alvorens te gaan drinken. Ze plaatste het pak in de koelkast en begon achterover leunend tegen het aanrecht haar drankje op te drinken. Eén hand streek door het haar, het jurkje van de vrouw wapperde en het leven was een feest. Was het zoiets geweest?!

Boos keek ik naar mijn pak.

In een opwelling nam ik het pak opnieuw in mijn hand en wilde het terugzetten in de koelkast. Geen appelsap voor mij deze middag. Ik trok de deur open en weer kwam er ongevraagd sap uit het pak. ik had het in mijn woede nog niet afgesloten.

Kwaadheid was het volgende stadium waar ik in belandde.

Ik keek de koelkast in en het enige wat ik nog wilde was dit pak uit het zicht opbergen. In de rand van mijn koelkastdeur stonden diverse artikelen die net als dit geopende 'hersluitbare' rotpak niet konden liggen. Ik moest het pak dus wel weer gaan afsluiten terwijl de appelsap van mijn vingers droop.

Ten einde raad zette ik twee passen naar de vuilnisbak. Met de punt van mijn schoen opende ik de klep en toen het pak een doffe dreun had gemaakt in de bak, deed ik de punt van mijn schoen omhoog en sloot de bak.

Heerlijk om te kunnen vertrouwen op een hersluitbare vuilnisbak.

Schrijver: Gustaf Kreuz, 10 augustus 2014


Geplaatst in de categorie: emoties

2.8 met 5 stemmen 158



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)