Ijs
Persoonlijk kan ik geen ijs meer zien. Afgelopen weken heeft zo'n beetje elke Nederlander een bak ijs over zijn hoofd gemikt. Niet voor de kick, of vanwege een verloren weddenschap.
Dit alles voor het goede doel.
Inmiddels is er naar mijn mening een omgekeerde wereld aan het ontstaan. Het goede doel wordt misbruikt om zelf in de aandacht te kunnen staan. Niet elke ijsgooier realiseert zich dit waarschijnlijk, maar toch de gemiddelde burger wil 'gechallanged' worden.
Die gaat de Van Dale in.
Al de 'kijk mij eens aandacht vragen' filmpjes hebben dezelfde strekking. Iemand gaat zogenaamd iets heel goeds doen voor de wereld. En uiteindelijk heeft de filmer de afgekoelde vriend, vriendin, vader, moeder of buurman zo aangemoedigd dat het doel voorbij wordt geschoten.
Vroeger gaf men geld aan een goed doel, nu vraagt men aandacht. Het zal de nasleep van de crisis wel zijn.
Ik las deze week ook over de droogte in centraal Amerika. De oogst van duizenden mensen is mislukt en er dreigt hongersnood voor honderdduizenden. Zij zullen het verspilde ijskoude water met leden ogen over de hoofden zien gaan.
Mocht u mij willen dagen voor deze challenge; dan stopt de keten bij mij.
Geplaatst in de categorie: actualiteit