Huidschurft

Zelden ben ik tijdens mijn vakantie zoveel slachtoffers van oorlogsgeweld en lijders aan een zware vorm van huidschurft tegen het lijf gelopen. Gehavende types met verschrikkelijke wonden op rug, schouders, armen of benen en niet zelden op meerdere plekken tegelijk. Vaak gingen de verminkingen gepaard met een serieuze vorm van overgewicht en een lodderige blik. Ook de spraak was meestal aangetast maar het accent was onmiskenbaar van down under.
Ik had het dramatisch mis.

Op Bali, waar dit zich afspeelt, komen veel Australiërs om te surfen. De tattoo-shops zijn er op sommige plekken even talrijk als de kroegen en ineens zag ik het verband.
Aussie drinkt bier, Aussie drinkt nog meer bier, er wordt een weddenschap aangegaan, de tattooshop wordt bezocht, het geld is op (want zo goedkoop is een tattoo laten zetten nou ook niet meer deze dagen) en de Aussie slaapt zijn roes uit in het hotel, wordt wakker en denkt: Ik kan me niks meer herinneren van gisteravond maar wat doet mijn rug toch pijn. Om later die dag hartelijk door zijn vrienden te worden uitgelachen.

Het was over het algemeen echt geen pretje voor het oog. Ik zag mensen met compleet prutswerk op hun lijf. Verzakte tempels, schele dolfijnen, onaffe abstracties (je hoopt in elk geval dat het niet de bedoeling was om iets figuratiefs in de huid te branden), onleesbare namen. Balinezen zijn ook niet gek; die denken: Dat kliederen met die inkt; dat kunnen wij ook. Het is ook makkelijk zat want de Arbo en de tattoo-controle-dienst hebben op Bali nog nauwelijks voet aan de grond. Dus wordt er een hoop gebeunhaasd op Bali. En zo lang de Aussies blijven komen en betalen zal dat ook niet veranderen.
Wat moeten sommigen blij zijn dat de nieuwe tattoo op hun rug zit.
Overigens niks ten nadele van de Balinezen want die werken zich over het algemeen de blubber.

Omdat het prijsverschil met thuis wel aanzienlijk moest zijn, heb ik stiekem nog even overwogen om zelf ook een tattoo te laten zetten. Ik dacht aan een tattoo op mijn bovenarm met de tekst: Ik laat nooit een tattoo zetten.
Toch heb ik het niet gedaan. Niet wegens de angst voor een spelfout, niet wegens angst voor de pijn maar gewoon omdat ons soort mensen zoiets niet doet. Wie ons soort mensen is daar probeer ik de komende tijd achter te komen. En ik ga voorlopig geen weddenschappen aan met vrienden.

Bali tattoos huidsch tattoos huidschurft

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.3 met 3 stemmen 159