Mus
Op deze laatste zondag van november wil ik u niet lastig vallen met een column over oorlog, politiek of ruzie. We hebben al genoeg zware kost mogen verstouwen afgelopen week.
Gelukkig was er deze week het nieuws van de Afrikaanse woestijngrasmus. Die was neergestreken in de Polder van Alphen aan de Rijn. En waar je tegenwoordig de indruk hebt dat zelfs natuurliefhebbers filmpjes op internet bekijken, werd het tegendeel bewezen afgelopen dagen.
En dat was nieuws.
Het is een drukte van belang geweest, rond de mus. Zo druk, dat er nauwelijks nog van natuur te spreken was. Waarom het diertje in een polder bij Alphen aan de Rijn is gaan zitten vraag je je af. Onder Schiphol en naast de snelweg verwacht je zo'n beestje niet. En bij een temperatuur, die de meeste warmbloedige vogeltjes toch als erg koud moeten ervaren.
Maar er zijn gekke mensen zijn, dus waarom geen gekke vogeltjes.
Op 12 november was hij gesignaleerd en de dagen erna werd het nieuws steeds krachtiger onder vogelminnend Nederland. Het was de eerste waarneming van het dier in Noord-Europa. Zelfs de Belgische en Franse vogelaars stapten er voor in de auto! Het twaalf centimeter grote beest had op alleen al op woensdag driehonderd knotsgekke vogelliefhebbers om zich heen hangen.
Ik moest direct aan Hans Dorrestijn denken. Hij schrijft een heerlijke vogelgids. Daarin vertelt hij wat het 'vogelen' voor hem betekende. Door zijn geweldige verhalen over vogels en het zoeken naar de beesten, heb ik zelf ook eens een vogelgids gekocht.
Euforisch zag ik mezelf bij een boekhandel afrekenen voor de gids, die ik niet vaak heb opengeslagen. Ik kijk weleens omhoog, om te zien wat er in de bomen zit. Maar uren in een bos rond slenteren met mijn gids, verrekijker en fles water. Nee, zoveel liefde geeft de vogel mij niet.
Maar de Afrikaanse woestijngrasmus heeft mij wel weer bijzonder laten lachen in deze taaie nieuwsweek.
gmail.comGeplaatst in de categorie: natuur
Vogels
686
Geef je reactie op deze inzending: