Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Beethoven

Ludwig, Lodewijk, Van, niet Von.
Zo hebben wij, als Noordelijke Belgen, toch een beroemde, wereldberoemde componist als voorzaat en landgenoot.

‘Ik ben maar een gewone man, maar mijn muziek is dat niet’.
Zegt Wolfi in de film Amadeus tegen de keizer.
Dat geldt m.i. voor elk genie: het zijn gewone mensen met buitengewone voelsprieten, ontvangststations en vertalingscapaciteiten op hun specifieke terrein van expertise.

Het is lastig ons twee eeuwen terug te verplaatsen om te doorgronden wat Beethoven bezielde bij het concipiëren van zijn symfonieën.
[Symphonieën, schrijf ik liever, vanwege de pH, de mate van harmonie tussen zuur (mineur) en base (majeur).]

Net luisterde ik met mijn hele wezen naar de eerste en de achtste, die samen op een cd staan.
Dan lukt het bij vlagen om je in te leven.
Dan begrijp je af en toe de ‘stemming’ van de vele karakters in het gelaagde, multidimensionale verhaal dat vertoond wordt door het orkest, en hun onderlinge verstandhouding.
Als een Midsummer Nights Dream van Shakespeare (weer twee eeuwen eerder) met spirits, faunen, bosnymphen (ja ook met ph svp), elven, twaalven en oudere tieners.
Maar alle gekheid op een dirigeerstokje, wie zijn membranen laat mee resoneren met de subtiele klanknuances van deze zeer uitgekiende toonschilderingen, kan tijdreizen om te begrijpen waarover Beethovens symfonieën gaan.
Je moet dan wel bereid zijn om je zonder vooroordelen op te stellen. Niet gaan zitten denken of je het wel leuk vindt of niet.
Leg dat maar eens uit op feestboek. Dat lukt je niet.
Beethoven heeft geen boodschap aan laik of niet laik.
Niet in zijn symfonieën. Wel als gewoon mens in het dagelijkse Wenen.
Als componist, achter z’n klavier, door de kamer ijsberend, zingend, stampend, dirigerend, vloekend, dwingend, evoquerend, vleiend, was hij alleen geïnteresseerd in en gefocust op de alledaagse dualiteit overstijgende concepten, gevoelens, karaktertrekken en intenties.

Verwonderlijk vind ik het dat je al in de eerste symfonie, in de toonsoort C majeur, hoort, voelt, bemerkt dat de componist ‘uit een ander vaatje tapt’ dan het met water aangelengde symfonische bier van de Wiener Stube.
Hij valt met de deur in huis: een de aandacht vasthoudend dominant septiem akkoord van C, dat via de toon e in de dwarsfluiten wil doormuteren naar het F akkoord.
Of is dat te technisch? Ja dus. Niet voor iedereen.
Toch voelt de sapstroom van elke mens, dier of plant deze oerbeweging.

Het medium muziek is een kunstvorm die je best architectuur van luchtkastelen zou kunnen noemen.
Maar niet alleen Paleizen, ook Tuilerieën, Marktpleinen, Loofbossen met allerlei Diersoorten, Avonturen, Sprookjeswerelden, Universele Sagen en Legenden.
Geboetseerd uit het meest vluchtige materiaal: luchtdrukverschillen. En het zich in de lucht voortplantende, nog fijnere medium van elektromagnetische golven.

De Grootvorstelijke, Magistrale, Genieuze Geest van de Keizer onder de Komponisten, te weten de Heer die ons bekend is geworden onder de naam van Bietenboer uit Bettenhoven te België, die Geest heeft de klanksculpturen gemodelleerd die we nu nog steeds noemen: de negen symfonieën van Beethoven.

Ik geef het op.
Muziek is niet door beschrijving in taal te beleven.
Alleen als je het zelf steeds genuanceerder kunt registreren in je eigen gevoelige interne systemen, en je geest kunt laten beleven wat die je vertellen, begrijp je wat Beethoven in muziek ensceneerde.
En dat is precies de bedoeling van Beethovens symfonie: anderen de complete, complexe beleving aan te bieden van de oneindige variëteit en subtiliteit van het menszijn.
Maar je eigen open concentratie wordt dan ook rijkelijk beloond.

Luister maar:
https://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=Pj2neof3MIs


Zie ook: https://www.youtube.com/w...layer_detailpage&v=Pj2neof3MIs

Schrijver: Ton Hettema, 28 februari 2015


Geplaatst in de categorie: muziek

3.0 met 1 stemmen 155



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
28 februari 2015
Een prachtige definitie van elk genie. Mooi hoe je Beethoven weet te eren. Ik luisterde als begin twintiger vele malen naar de negende van Beethoven. 'Alle Menschen werden Brüder' boet nooit in kracht af en houdt de hoop levend.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)