Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Moestuintjes

‘Als je haast hebt, ga dan langzamer’

Het is druk. Nou ja, ik heb het druk. Of ik vind dat ik het druk heb, want wanneer heb je het eigenlijk druk? Of te druk? Mijn waarschuwingslampje is de moestuin. Shit, roep ik, als ik de mesthoop zie als ik bij mijn moestuin kom om deze column te schrijven. ‘Die bult moet ook nog weggewerkt worden. Ik was het bijna vergeten. ‘Rustig aan, jij,’ vertelt die koeienstront me.

Zou Albert Heijn daarover iets in de bijsluiter bij de moestuintjes gezet hebben? Ik vermoed van niet. Zijn Moestuintjes zijn hot. Albert Heijn kan ze niet aanslepen. Iedereen wil nu zelf groenten telen. Dit kan nooit de bedoeling van Maarten ’t Hart geweest zijn, toen hij en zijn snijbiet de hoofdrol speelden in een documentairereeks over de moestuin. De EO komt dit seizoen met een moestuinbattle waarbij deelnemers strijden om het beste gerecht van eigen teelt. Overal zijn initiatieven voor een leeftuin, beweegtuin, daktuin, werktuin, schooltuin, pop-up tuin of doetuin.

En wat doe je dan als supermarktketen als je merkt dat je klanten ‘een stukje beleving’ bij hun voedsel willen? Dan help je ze een handje om ze het zelf te laten ervaren. Een paar seizoenen meedraaien op een moestuinencomplex leert me dat niet iedereen er voor in de wieg is gelegd. Je moet er lol in hebben, en het moet passen bij een levenshouding.

Met tuinbuurman Steve heb ik een paar jaar geleden samen een hoop mest besteld en weggewerkt. Steve deed zijn best om de tuin te combineren met zijn werk aan een universiteit en zijn relatie. Het was een wanhopige strijd. Het onkruid had een langere adem dan Steve. De nekslag kwam met de komst van een baby. Als een trotse overwinnaar stond vorig jaar de brandnetel, het gras en de heermoes manshoog over zijn hele tuin verspreid.

Het was geen rokjesdag, zondag. Te fris begin van de dag. Maar de zon deed voor het eerst een degelijke warming-up van het nieuwe seizoen. Een moestuinder raakt opgewonden van zo’n eerste lentedag. Het moestuinencomplex gonsde van bedrijvigheid. Tegenover mij zag ik de nieuwe tuinders het slagveld – de nalatenschap van Steve - in ogenschouw nemen. Het is een terugkerend ritueel. Zal het de nieuwkomers gaan lukken? Kunnen ze meebewegen met de cyclus van de natuur, of moet de tuin de gaatjes in de agenda vullen? Chronos versus Kairos. Kloktijd versus flow. Ik sluit niet uit dat er weddenschappen onder de oudgedienden op worden ingezet.

Ik ben benieuwd of veel mensen wat verderop in het seizoen nog terug gaan naar de Albert Heijn met hun andijvie, sla of wortelzaadjes met de mededeling: ‘hij doet het niet.’ Ik denk het niet. Ze zijn dolgelukkig dat je deze kroppen en wortels ook gewoon kant en klaar kunt kopen. En daar wordt Albert Heijn dan weer blij van. Geweldige actie!

Schrijver: de Thuistoerist, 9 maart 2015


Geplaatst in de categorie: actualiteit

3.2 met 4 stemmen 362



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)