Bril
Afgelopen vrijdag werd ik met kloppend hart in de keel wakker. De dagen ervoor was de bloedstroom al lekker opgejaagd door termen als 'eerste zomerse dag' en 'het kwik boven de twintig graden'. Uit het raam kijkend tuurde ik over de daken, verlicht door de opkomende zon. Het kon inderdaad weleens zo zijn, vertelden mijn hersenen mij.
Rokjesdag wellicht.
Martin Bril heeft ons verrijkt met het fenomeen waarop de vrouwen in Nederland zichzelf met scheermes, wax en ontharingscrème te lijf gaan. Bril is helaas te vroeg overleden. Hij zal waarschijnlijk verheugd hebben gereageerd, wanneer hem werd gevraagd, of hij het vervelend zou hebben gevonden, in één adem met rokjesdag genoemd te worden.
Een man laat zich graag herinneren met vrouwelijk schoon.
Ik ben deze bewuste vrijdag veel buiten geweest. Maar veel rokjes heb ik niet gezien. Of dat het modebeeld is, misschien is de rok vreselijk uit? Of dat het de vrouwen zijn, die het nog een tikkeltje fris vonden of te vroeg om de witte benen te tonen? Ik weet het niet. Veel korte mouwen en andere creaties die er zomers, maar kuis uitzagen.
Maar rokjes heb ik niet gezien.
Ik begreep van de weervrouw zaterdagavond in bet acht uur journaal, dat het komende week vanaf woensdag weer mooi weer zal worden. Bij deze roep ik alle vrouwen op om het deze week te doen. Ga er eventueel eens lekker voor shoppen. De hars-, wax- en scheerdagen kunnen op maandag en dinsdag ingepland worden. De weervrouwen in de journaals kunnen het goede voorbeeld geven. Iedere vrouw in een rok.
Laten we het doen! Voor Martin Bril.
Geplaatst in de categorie: jaargetijden
en zag tot m'n onuitsprekelijk genoegen
(terwijl mijn mond vanzelf bleef openstaan)
hoe witte korte rokjes ballen sloegen
Vertragend, draaide ik 't raam neer van mijn auto:
't Fata Morgana bleek een Pars Pro Toto