Wie verdedigt de minister
Op een goede dag komt een minister met een beleidsmaatregel. Stel, het is een maatregel waar iets voor te zeggen valt, maar die ook nadelen heeft. Wat gebeurt er daarna?
In de eerste plaats is er de oppositie. Die is er als de kippen bij om uit te leggen dat het een totaal onzinnige maatregel is die uitsluitend door een dwaas bedacht kan worden en die alleen door een machtswellusteling die zich woelt in de kaasstolp van Den Haag tot uitvoer wordt gebracht. Het is te duur, het werkt niet, het werkt zelfs averechts en laat een bepaalde groep voor wie de maatregel bedoeld is in de kou staan.
In Nederland staat tegenover één minister een breed scala aan oppositiepartijen die zich verdringen om enkele seconden zendtijd te veroveren.
Dan zijn er de lobbyisten. De lobbyisten die voor de maatregel zijn, geven niet thuis, maar de tegenstanders ondersteunen het relaas van de oppositie. Zij doen dat in de regel iets beschaafder, maar worden meer serieus genomen, want zij zijn het volk. Zij zijn het slachtoffer. Zij verdienen een extra maatregel en de minister moet maar zien hoe hij dat betaalt.
Vervolgens is er nog de coalitiegenoot van de minister. De Kamerleden van de coalitiegenoot zijn kritisch, want de maatregel gaat niet ver genoeg of gaat veel te ver. Zij zullen zich morrend neerleggen bij de maatregel, maar niet nadat ze omfloerst hun bezwaren uiten, want anders krijgen ze het vol voor de kiezen van hun partijgenoten.
De partijgenoten van de minister zijn ook kritisch, zeker nadat ze al die anderen gehoord hebben. Zij vinden de maatregel ronduit slecht, te kort schietend of te ver gaand; ze roepen leden bijeen of zeggen hun lidmaatschap op. Deze maatregel kunnen ze echt niet voor hun rekening nemen!
Dit alles wordt gedrukt in de krant, uitgezonden op radio en televisie en door een oncontroleerbaar aantal heethoofden in niet mis te verstane bewoordingen bevestigd op de sociale media. Alsof dat niet genoeg is wordt daarna door een onafhankelijk bureau gemeten wat de stemming onder het volk is en ja hoor: ook het volk vindt de maatregel maar niets. Een grote meerderheid keurt het af, een kleine minderheid steunt de maatregel.
Wie verdedigt de minister? De minister verdedigt de minister. De overige ministers zwijgen, want ze bemoeien zich niet met elkaars portefeuille. De premier zegt wel dat hij achter zijn minister staat, maar laat de verdediging van de maatregel over aan de minister.
Tot er een andere maatregel van een andere minister komt. Zolang staat de minister alleen tegenover de horde wolven.
home.nlGeplaatst in de categorie: politiek
media
192
Geef je reactie op deze inzending:
mijn stemming hieromtrent is als volgt:
and so it goes, and so it goes...
en zo zijn wij 't verleden aan 't herkauwen
voor de grote god van 't eeuwig bezighouwen