Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Gesloten

Ook in Hilversum zijn de poortjes gesloten.
Dit op zich weinigzeggende nieuws moet toch vreemd binnenkomen bij vluchtelingen uit Afrika die zich (als ze onze taal al machtig zouden zijn) na een dramatische tocht via Italië een plekje hebben kunnen bemachtigen in ons landje aan de zee. Na de controlepoortjes in Rotterdam zijn dus nu ook de controlepoortjes op het station van Hilversum dicht. Een geluk dat Afrikanen vaak goed kunnen springen.

Er wordt veel gesloten in ons land vind ik. Schoenenreus, Mexx en Halfords werden gesloten maar ook coffeeshops in de zuidelijke provincies. Er worden in de zakenwereld bondjes gesloten, pacten, samenwerkingsverbanden. Vaak hebben we die helemaal niet in de gaten maar als er eenmaal het predicaat kartel aanhangt dan weet je hoe laat het is. Bibliotheken worden gesloten, lieve theatertjes, buurtcentra. Het mocht misschien ook wel een onsje minder maar een culturele kaalslag kon toch niet de bedoeling zijn.

Europa is als werelddeel ook gesloten. Veel mensen wagen zelfs hun leven voor alleen maar een kans op een toekomst. Maar je moet er ook eigenlijk niet aan denken dat ze allemaal de overkant halen. Die Afrikanen verdringen dan alle snackbareigenaren van hun plek en is er straks geen döner kebab meer te krijgen maar moeten we het na het weekendstappen doen met twee porties banku en één matoke alstublieft. De gedachte.

Een beetje gesloten is zo gek nog niet maar het gekke is dat een beetje gesloten niet bestaat. Je staat niet om 17.00 voor een museum dat een medewerker zegt: Sorry, maar we zijn een beetje gesloten. Dicht is dicht. Nederland is dicht. Op slot. Niet waar wordt dan gezegd, we laten elke jaar toch allerlei mensen toe die hier een verblijfsvergunning krijgen? We zijn hartstikke open. Maar open ben je in je hart, in je donder. Ik weet niet of ik zelf zo open ben. Ik heb geen enkele Somaliër als vriend en het aantal Marokkanen waar ik mee de kroeg in ga is ook bedroevend laag. Ik moet het maar gewoon toegeven en accepteren. Ik ben een gesloten mens in een gesloten land. En die poortjes op het station houden toch maar mooi het gespuis buiten. Niks mis mee.

Misschien kunnen we die poortjes ook zetten bij winkels waar ik graag kom, bij kroegen, en alle plekken waar je bepaalde types wilt weren. Zodat er straks in de krant zal staan: Ook in Zandvoort aan Zee zijn de poortjes gesloten.

Elk volk krijgt tenslotte de poortjes die het verdient. En zo is het.

U kunt niet reageren op deze column want de uiterste inzendtermijn is eh…Inderdaad.

Schrijver: Marcel Harmsen, 15 mei 2015


Geplaatst in de categorie: actualiteit

3.8 met 4 stemmen 149



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
15 mei 2015
Ik vind de schijnveiligheid van die gevangenispoortjes onmenselijk en esthetisch gruwelijk. Op deze manier wordt het romantische uitzwaaien en onthalen op de perrons grotendeels opgeofferd. Het lijken wel van die hokken met stangen, die ze gebruiken voor paardenraces. Een beestachtige behandeling.
Overigens vind je Marokkanen meer in coffeeshops, want ze prefereren hasj boven bier. Dus wie komt over de brug?

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)