Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Hoofdzaken IV

Het is lastig het denken te observeren. Zoals een onderzoeker bijvoorbeeld het gedrag van een mier of een olifant bestudeert, is het voor een mens lastig de vele snelle bewegingen van zijn brein te volgen en de gedragingen en patronen ervan, de slinkse zijsporen en trippelingen langs afgronden en door rivierbeddingen, over kale rotspunten en middendoor drukke marktpleinen met de interne camera te volgen en te observeren.
EEN van de redenen daarvoor is dat de mens denkt (!) (dit is een hardnekkig misverstand) dat hij zijn eigen gedachtenproces IS. [Ik gebruik hierbij de afstandelijke vorm ‘de mens’ omdat ‘wij’ of ‘je’ te dicht op onze huid zou zitten om dit gedrag van onszelf onder ogen te zien.] Dit identificeren zorgt ervoor dat hij er zo dicht op zit, dat hij het niet ziet. Omdat er afstand nodig is tussen de twee spelers: de persoon en zijn gedachtenproces, is het springen van de geest onzichtbaar als die twee samengeklonterd zijn.
Een TWEEDE reden voor de onzichtbaarheid of de onopgemerktheid van gedachten is de vluchtigheid van het gasvormige medium waarin dit alles plaatsvindt. Hoewel de voortdurende projecties op het scherm van de interne bioscoop realistisch genoeg zijn om de stemming van de mens de hele dag en nacht door te beïnvloeden, zijn hele leven lang, is het medium zo vluchtig, snel en fijnstoffelijk, dat er een speciale alertheid en opmerkzaamheid nodig is om te constateren wat er precies gebeurt. Dit is vaak een van de redenen waarom mensen MEDITEREN. Ze geven zichzelf dagelijks een pauze waarin ze geen nieuwe informatie tot zich nemen, maar in plaats daarvan zonder oordeel afstand nemen tot ‘zichzelf’ om te zien wat er rondgaat, speelt, aan de hand is.
Een DERDE reden voor de verborgenheid van deze diepere laag van interne kettingrokerij, is dat de persoon zijn ego zo graag wil beschermen (dat bestaat uit alle ideeën die een mens over ‘zichzelf’ heeft), dat openheid van zaken erover geven, zelfs tegenover zichzelf, voelt als een blootstelling die schaamtevol kan zijn of pijnlijk, zoals het betrapt worden op een fout, blunder, stoutigheid of onfatsoenlijkheid. Dit vluchtgedrag of gestruisvogel helpt ook weer mee om de mens met een nog grotere boog om zijn eigen geassocieer heen te doen trippelen.

Volgende week het B-gedeelte van deze kleine studie naar het menselijk bewustzijn

Schrijver: Ton Hettema, 18 juli 2015


Geplaatst in de categorie: lichaam

4.0 met 2 stemmen 130



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)