Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Hoofdzaken IV b

Een VIERDE reden voor de schijnbare onzichtbaarheid van de ‘eigen’ gedachten is dat de mens OORDEELT over de inhoud van zijn gedachten. Het is als bij iemand die je absoluut niet mag, die je verafschuwt: je wilt die persoon niet zien. Je wilt er niets mee te maken hebben. Je loopt liever een straatje om dan hem tegen te komen.

Datzelfde heb je met gedachten die je verontrusten of waar je vervelende gevoelens of emoties bij krijgt (gedachtes veroorzaken emoties). Een voorbeeld van dit vermijdgedrag is het verschijnsel post traumatische stress (syndroom): terwijl de geest probeert om de ervaring te verwerken door de afschrikwekkende scenes te herhalen (om verwerking door middel van begrijpen toe te laten), probeert de persoon deze terug te dringen in zijn onderbewuste. Dit gaat goed zolang die persoon (vaak overdag) sterk en energiek genoeg is om die verdringing (die energie kost) op te brengen. Maar ’s nachts, of wanneer men ontspant, gaat het mis. Dan moet hij of zij even de teugels overgeven aan de automatische piloot, die dan probeert het systeem te zuiveren door de gedachtes en gevoelens er met de hogedrukspuit van de nachtploeg uit te bonjouren. Als al die onprettige en traumatische belevingen dan in een lange stoet schrikbeelden langs de poortwachter naar buiten trekken, als Napoleons verslagen leger terugkerend uit Rusland, ‘herbeleeft’ de persoon alle symptomen in versnelde en verhevigde vorm, inclusief de ‘lichamelijke’ (in de spieren en emoties -de stem- plaatsvindende) manifestaties.

Dus onderdrukken van vervelende gedachten is geen optie als je wilt dat het systeem zich kan verschonen en zich vrijmaken voor het adequaat omgaan met de werkelijkheid van alledag. Onderdrukken van onderdanen, zowel in de kleine wereld van een persoon zelf als in de grote wereld van een land, heeft slechts als effect dat de interne druk wordt verhoogd, dat de temperatuur daardoor stijgt en dat de tegendruk zolang opbouwt tot er een vulkaanuitbarsting plaatsvindt. Dat noemen we dan revolutie, psychose, of (woede)explosie, maar het is dezelfde wet die daar zijn gang gaat.

tja, dit is toch het meest geavanceerde systeem dat de mens heeft, dus de moeite van een nadere beschouwing waard!

Schrijver: Ton Hettema, 25 juli 2015


Geplaatst in de categorie: overig

4.0 met 3 stemmen 146



Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
NN
Datum:
27 juli 2015
Ton. Ik vind je eerste alinea een beetje kort door de bocht al vind ik je poging om het menselijk brein te willen doorgronden dapper.
Je stelt: De mens oordeelt over de inhoud van zijn gedachten? Je hebt een hekel aan je gedachten? Gedachten zijn er gewoon in mijn optiek. Het oordelen en verafschuwen, zoals je opmerkt, zijn ook gewoon gedachten. Je doet het voorkomen alsof er sprake is van verschillende entiteiten. Een gedachtenstroom en een corrigerende eenheid die dan een andere oorsprong heeft buiten de gedachtenwereld? Ik snap het niet.
Uit die stellingname van je destilleer je dan een zogenaamd vermijdgedrag. Je neemt een grote stap naar PTSS als zijnde een voorbeeld van het eerder geponeerde. Hier zet je weer twee entiteiten tegenover elkaar: Geest en Persoon die elkaar tegenwerken. Wederom snap ik die tweedeling niet. Een ervaring kan volgens mij zo ingrijpend zijn dat verwerken op de een of andere manier niet goed lukt. Het systeem schiet te kort. Een afschuwelijke ervaring hoeft niet begrepen te worden en kan vaak niet begrepen worden. Er is vaak niets aan te begrijpen. Ze doen zich gewoon soms voor. Als je geluk hebt kun je ze op den duur een plek een geven zodat je leven er niet meer constant door beheerst wordt denk ik. Ook treedt er maar zeer weinig naar buiten met de hogedrukspuit van de nachtploeg zoals je opmerkt ben ik bang. Het zou mooi zijn om de boel even door te spoelen en de ongerechtigheden op die manier te kunnen verwijderen. Ik denk dat we het dan over heel andere technieken (indoctrinatie, hersenspoeling) hebben die nog weinig met de gewone gang van zaken te maken hebben.
Je laatste alinea begint met ”Dus”. Je hebt wat aannames gedaan en vindt dat die een ”dus” met de daarop genoemde gevolgtrekkingen rechtvaardigen.
Ik heb zeker de wijsheid niet in pacht maar ik neig in jouw geval toch naar een lichte dosis psychologie van de koude grond. De aannames en de daaraan gekoppelde gevolgtrekkingen die jij poneert kunnen mij in eerste instantie (nog) niet overtuigen. Maar wellicht kan je het een en ander steviger onderbouwen.
Naam:
An Terlouw
Datum:
25 juli 2015
Ton, ja dat klopt helemaal, 's nachts gaan de cellen spoken, steken duiveltjes de kop op. En weet je, we HOREN ook meer...graag gelezen

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)