Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Dromen

Vroeger bestond er nog geen Tsunami. Ik kan me in elk geval niet herinneren dat er één plaats vond voor die bewuste Kerstdag in Indonesië.

Maar daar wilde ik het eigenlijk helemaal niet over hebben.

Ik zag ze zitten vandaag: de eenzame ouderen. De nacht was al in zicht en ze zaten gekluisterd aan de buis. Tegen beter weten in waarschijnlijk. De paradox van het leven heb ik nog niet kunnen verwerken. Een jong en vitaal lichaam bezit je, wanneer je er eigenlijk niets aan hebt. En een haperend oud lijf bezit je, wanneer je zeeën van tijd hebt om ervan te genieten. Al betwijfel ik of het genot van het leven op latere leeftijd anders voelt. Alle wijsheid in pacht, maar waarvoor?

Sterven in het harnas?

Ik heb nu al moeite met het geheim houden van de levenslessen. Het leven uitspellen voor de jeugd heeft misschien geen zin. Alle ontdekkingen alvast verklappen, voordat het leven goed en wel begonnen is. Dat zou bittere wraak op mijn eigen leven zijn.

Zinvol is filosoferen over het leven ook niet echt. Ik weet nog goed dat ik het vak (of misschien beter: de leer), wilde gaan bestuderen. Jong en onbezonnen, maar vol gedachtes. Ach, misschien had het me wel gebracht, wat ik nu weer opnieuw zoek. Een droom in het leven.

Filosofen dromen de hele dag.

Laat ik dan toch eens op die stoel klauteren en filosoferen. Wat nou als... Wat nou als een traag oud lichaam, met alle wijsheid paraat, wel het gewenste slotstuk van het leven is?

Is dromen dan nog nodig?

Schrijver: Gustaf Kreuz, 4 oktober 2015


Geplaatst in de categorie: filosofie

4.0 met 2 stemmen 340



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)