Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Klapschrijver met tien ramen

Maandagmiddag, half vijf. Daar zit ik dan. Eindelijk. De eerste ademtocht het lekkerst. Streling van de ruggengraat. Simpel kan het leven zijn. Het geluk van een meditatiebankje.

De afgelopen week komt voorbij. Dag en nacht werken. De ene na de andere beer schoot ik af. De trots. De euforie. Ik heb het maar mooi geflikt.

Plots komt er een bubbel omhoog. Nog een deadline. Ik schrik van het woord. Hoe is het mogelijk? Schrijven is toch mijn passie? Twintig minuten later ben ik kilo's lichter.

Ik kijk naar mijn things to do list. Met een ferme beweging streep ik twee fikse posten door. De pen drukt in de houten tafel. Yes!

Deze dag begon met een prachtige dagelijkse gedachte. Ze komen al jaren in mijn postvak. Deze oneliner resoneerde met me. De klus van vandaag legde hem meteen weer het zwijgen op. Ik open mijn mail. Vooruitgang is onmogelijk zonder verandering. Dat was hem. Inderdaad, al belemmeren de berenlijken nu wel mijn uitzicht.

Deadline, things to do list, yes, oneliner. What the fuck?

Hoe heette die man ook alweer? Ik begin te googelen. De 'g' die de laatste tijd blijft hangen. Opvallend? Met een naamswijziging naar zoeken.nl zou mijn laptop nog even meekunnen. Gezien de spreuk van vandaag mag ik een nieuwe laptop kopen. Ik vind de man niet. Hij had toch zo'n mooi Nederlands woord voor callgirl? Bizar, ineens het juiste artikel. De Belnimf.

Frens Bakker pleit voor minder Engelse woorden in de Nederlandse taal. Zijn trip naar het geheugenlaantje maakt me blij. Ik denk aan het schitterende 'kopslag' dat ik als tiener hoorde op de Belgische televisie. Vlaams voetbal is sindsdien Nederlands voetbal met ballen.

Ik mijmer. Gladiolenstrook, gelukslijst, krachtspreuk, klapschrijver met tien ramen. Ik doe mee. Vooruitgang is immers onmogelijk zonder verandering.


Zie ook: http://www.reneturk.nl

Schrijver: René Turk, 3 november 2015


Geplaatst in de categorie: taal

4.5 met 2 stemmen 185



Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Gabriëla Mommers
Datum:
3 november 2015
Pakkend geschreven column.

Ik hinkel qua inhoud op twee gedachten. Aan de ene kant vind ik het belangrijk dat we Nederlandse woorden behouden. Aan de andere kant is de wereld een klein dorp aan 't worden, ook qua taal, en dat houd je niet tegen. We hebben al een boel Latijn, Frans en Duits in onze taal verweven, al langere tijd. En ja, het Engels is de laatste decennia enorm doorgedrongen in ons taalgebied.

Ik betrap me er ook op dat ik regelmatig in bepaalde Engelse bewoordingen en uitdrukkingen denk. Niet zo vreemd hoor! Het is de taal die de meesten van ons het meest horen, naast onze eigen taal. Op de radio, op tv, en als we met anderstaligen praten, zoeken we de gemeenschappelijke taal: negen van de tien keer zal dat Engels zijn.

Kortom: de rivier stroomt, en de stroom van de rivier houd je niet tegen. Maar je kunt wel een steen verleggen in de rivier, zodat de stroom nooit meer dezelfde weg zal gaan. (Laatste zin vrij gebruikt uit het mooie liedje 'De steen' van Bram Vermeulen.)
Naam:
An Terlouw
Datum:
3 november 2015
Weer graag gelezen en die to do lijstjes moet je leeg stuffen...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)