Huldiging

Snifsnuffend op de bank. Het koude, natte weer eist zijn tol. Niet dat ik bij de pakken blijf neerzitten, want zitten is nooit een van mijn beste kwaliteiten geweest.

Neen, gisteren was in ons dorp, de huldiging van de sportkampioenen. En vooraf had ik een mail gekregen dat ik aanwezig moest zijn, en mijn jongste (verstandelijk beperkte) dochter ook. En het was koud buiten, bitterkoud.

Met ons taekwondoclubje halen we menige prijs. Ik heb niet veel leerlingen, maar die wat ik heb zijn stuk voor stuk kampioenen. Niet dat ze van begin af aan zo uitzagen... meestal komen de kneusjes bij mij. Uitgekotst door andere clubs want, niks mee aan te vangen. En dan staan ze opeens bij mij. Ik bemoeder ze, maak ze hard voor de buitenwereld, en dan vraag ik ze of ze interesse in wedstrijden hebben. Ik vraag dat niet zo maar. Neen, als ik het vraag, weet ik zeker dat ze met een medaille thuiskomen. Je ziet de aarzeling in hun ogen, immers niemand geloofde in hun kansen en zeer zeker zijzelf niet. Ik vraag ze steevast hetzelfde : 'heb ik al ooit tegen je gelogen?' Je ziet ze twijfelen, maar de 'neen' volgt altijd. En ze gaan mee. En ze winnen, of worden 2 of 3.
En dan die oogjes van ze, en de trots van de ouders. Daar doe ik het voor.

Neen, dus gisteren huldiging van mijn aapjes. En blij dat ze waren. Nationale en internationale titels...
Even later, werd ik het podium opgeroepen, voor sportvrouw van het jaar. Ik moest nipt de duimen leggen tegen een vrouw die aan heuvellopen deed. Heuveltje op, heuveltje af. Ach, ik ben in 27 jaar taekwondo, nog nooit sportvrouw van het jaar geworden. Ik lig er niet meer wakker van.

Dan mijn jongste. Moest het opnemen tegen een andere para-sport man. Niet dat je vrouwen met mannen kan vergelijken, maar ik zeur niet. Werd die man toch sportman van het jaar. Kind keek beteuterd, totdat ze zeiden dat er ook nog een para sportvrouw van het jaar was, zij dus. De glimlach op dat smoeltje. Onbetaalbaar. En alle andere clubleden trots. Wilden zij ook worden.
Daar doe ik het voor.

Nog wat nafeesten met die schatten en dan naar huis, door de kou. En nu dus zeer tevreden snifsnuffend op de bank.

Huldiging

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

5.0 met 1 stemmen 125