Tango
Kersttoespraak
ALEX: “Beste Landgenoten. Vooral dit jaar voelt het alsof in de komende stille dagen tussen Kerst en Oud en Nieuw, de met passagiers uitpuilende gondel van onze aardse mensenwereld onherroepelijk aan de ketting van onze goede voornemens wordt opgetrokken in de achtbaan van de Tijd, naar het balanceerpunt van de hoogste schans, om straks vanaf begin Januari, in vrije val het traject door te suizen dat we over een jaar zullen evalueren als ‘GTST 2016’.”
MAX: ‘Nee, nee, nee. Nu heb je die openingszin al vier keer herschreven, en hij wordt steeds ingewikkelder! Ik zeg nog zo: je moet het EENVOUDIGER maken, lieverd..
Waarom begin je zo filosofisch? Dan haakt iedereen na de eerste regel al af. Begin concreet en praktisch, bijvoorbeeld bij het geweld in de wereld. Kerstmis is het feest van de VREDE, dus zeg eerst iets over de aanslagen in Parijs.’
(even later)
A: “Aangezien we leven in een hectische tijd, waarin we van alle kanten, zowel in buiten- als binnenland rekening moeten houden met bloedige aanslagen van bebaarde extremisten, die onze waarden en manier van leven bedreigen….”
M: ‘Wat doe je nou, m’n lief? Dat kán niet! Jij bent de KONING potverdikkeme! Jij bent misschien wel het enige instituut dat gewone mensen in het land houvast en vertrouwen geeft. JIJ moet de rust en het rotsvaste zelfvertrouwen uitstralen dat de Nederlanders op alle niveaus zo hard nodig hebben. Je denkt toch niet dat ze dat van Mark met de Rimpel krijgen? Of van Diederik de Breedbekkikker of Loenzende Lodewijk? Er is maar ÉÉN die dit land met kunst en vliegwerk bij elkaar houdt… nou ja, laat ik mezelf niet te veel ophemelen… ze houden ook van jóu, ik weet het zeker. Grápjuh..’
(enige tijd later)
A: “Wat denk je van het volgende: Kerstmis geeft ons een adempauze om de gebeurtenissen van het afgelopen jaar met enige distantie te beschouwen en om de fundamenten van onze democratische rechtsstaat in onszelf te bevestigen. Fundamentele waarden als: verdraagzaamheid, moed, visie, openheid, transparantie… Zodat de versteviging van ons gemeenschappelijk spiritueel erfgoed ons weerbaar doet zijn nu ondermijnende krachten onze veiligheid en verworvenheden bedreigen…”
M: ‘Dat is al véél beter, schatje, maar de taal is te ingewikkeld. Ik weet dat je de afgelopen maand steeds dat boekje van Spinoza in je binnenzak had, maar ik wist niet dat je het ook lás. Je móet vanuit jezelf komen. Persoonlijke anekdotes, korte zinnen, een paar Bijbelse verwijzingen, geen moeilijke woorden. Het maakt niet uit als het dingen zijn die al tientallen keren zijn gezegd. Maar het is echt een stúk in de goeie richting…’
(weer een half uur later)
A: “Kerstmis geeft ons een moment van bezinning. Door even afstand te nemen van de dagelijkse stroom aan gebeurtenissen, kan duidelijker worden waar we zelf in geloven en waar we zelf voor staan.
Daaraan is ook behoefte, nu Europa wordt geconfronteerd met een van de grootste uitdagingen van de afgelopen decennia. De aanslagen in Parijs liggen nog vers in ons geheugen. In de regio’s om ons heen zijn grote groepen mensen door terreur en geweld op drift geraakt. Zij zoeken ook in Nederland een veilig heenkomen en een kans op een beter leven.”
M: ‘Alex, mijn Schat, mijn Man, mijn Koning! Kom aan m’n hart! Ik hou van je! Je bent een absolute Kanjer. Een Oranje Kanjer. Dit is precies de goede toon, het simpele taalgebruik. Dit is de koning waar Nederland naar smacht. Je hebt jezelf overtroffen.
Als je in deze trant doorgaat, schrijft de toespraak zichzelf.
Dan gaan we straks oefenen wat je op die spraaklessen hebt geleerd. Met die lage buikademhaling, die waardige maar ontspannen houding en die sonore vaste stem.
Ooooh, ik ben zó opgelucht, ik kan wel dansen!
Kom doe even mee..'
It takes two to Tango…
Samenwerking door uitdaging
Schrijver: Ton Hettema, 26 december 2015Geplaatst in de categorie: koningshuis
Kerst
288
Geef je reactie op deze inzending:
(Mooi stukje tekst)