Oh Middelburg
Ik hou van steden, ik hou van slenteren en ik kan zelfs een kerst- of eindejaarsmarkt gezellig vinden. In principe. Want genieten is er niet meer bij tegenwoordig.
Afgelopen week was ik in het theoretisch mooie Middelburg, hoofdstad van de Nederlands-Duitse provincie Zeeland. Met het indrukwekkende laat-gothische stadhuis aan de Markt. De eerste indruk is: gezellig. Leuk al die bedrijvigheid. Totdat je je zintuigen echt openzet.
Wie haalt het in godsnaam in zijn bolle harses om deze plek op zo'n schandelijke wijze te verkrachten? Hier is gebeurd wat in zovele Hollandse steden gebeurt; de middenstand neemt zonder plan of visie bezit van de schaarse vierkante meters op het plein om maar zoveel mogelijk rotzooi te kunnen verkopen aan argeloze slenteraars zoals ik. Alleen ben ik niet argeloos. Wat ik waarneem is een ratjetoe aan lelijke witte tenten, worstenauto's met een trekhaak, schreeuwende reclamevlaggen, een zee aan fietsen links en rechts neergepleurd, de stank van frituur, top2000-liedjes dwars door een Nederlandstalige zender heen, palen zonder functie, een draaimolen met te schelle draaimolenmuziek en heel veel Duitsers die er ook niks aan kunnen doen.
En ondertussen ligt het zichtbare gedeelte van het oude stadhuis te stralen in de zon. Welke verstandelijk beperkte ambtenaar heeft deze onzin gecoördineerd? Hadden ze hier niet even een monstertruck vrij baan kunnen geven?
Het is een feit dat esthetiek niet in het woordenboek voorkomt van vaderlandse bestuurders en beslissers. Kijk maar naar de bedrijventerreinen langs de snelwegen. Kijk maar naar de nieuwbouwwijken. Kijk maar naar de pleinen tussen kerst en nieuwjaar. En niemand schijnt zich er echt druk om te maken. Af en toe misschien een stukjesschrijver op een website die maar niet gevonden wil worden door de massa.
Ik wens u allen een gelukkig 2016. Een jaar met hopelijk wat minder lelijkheid.
Geplaatst in de categorie: actualiteit
Uiteraard verkoopt de plaatselijke middenstand er van alles. En zeker voldoet het aldus ontstane beeld niet aan historische balans of in stand houden van middeleeuwse plaatjes met pittoreske torens en mooie gebouwen. Veel ergere dreiging is de mogelijke bouw van hotels en vakantiehuizen in het duingebied van Zeeland.
Mensen zijn de levende stenen van een monumentale stad. In de middeleeuwen ging het niet anders. Die levendige chaos is juist mooi en inspirerend.