Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Bijsluiter

Het blijft toch een bizarre gebeurtenis. Oog in oog met de caissière van mijn supermarkt leg ik verantwoording af over de aanschaf van mijn paracetamol. Overdonderd door de monoloog met standaard informatie die de tiener me geeft, moet ik er aandoenlijk hebben uitgezien. Wanneer ze me vraagt of ik bekend ben met de informatie, waarvan mijn hersens werkelijk niets hebben opgeslagen, mompel ik iets bevestigends.

De pratende bijsluiter.

Het doosje met maar liefst twintig stuks paracetamol, graai ik nog wel van de band. Terwijl ik ook mijn kortingspas en pinpas wegstop en mijn vrijgekomen hand van kontzak naar tas beweeg. Wie zegt er dat mannen niet kunnen multitasken? In de andere hand het kartonnen doosjes met pilletjes die mij van de zeurende hoofdpijn moeten afhelpen.

Als ik op mijn fiets de ontspanning in mijn lijf weer wat terug voel komen, check ik nog eens in mijn jaszak of mijn medicijn zich daar nog bevindt. Zou het werkelijk schade kunnen aanrichten als ik tien paracetamol inneem? Zoiets moet de tiener in supermarktkostuum mij toch hebben verteld? De afstotelijke smaak van de paracetamol zou mij er uiteindelijk toch van weerhouden om een overdosis paracetamol te nemen. Ik benijd wel de wijze waarom de jonge dame is gedrild om mij dit te vertellen.

Tieners met verantwoordelijkheidsgevoel en discipline zijn doorgaans schaars goed.

Thuis pak ik een glas water en het medicijn. Aan de keukentafel neem ik het doosje in mijn handen. En vlak voordat ik het wil openen overvalt een lichte paniek mij. Of het de opkomende griep en hoofdpijn zijn die mij voor het blok zetten weet ik niet. Maar ik móét van mezelf de zijde open maken waar het bijsluiterpapiertje me niet blokkeert, wanneer ik een strip uit de verpakking wil halen. De kans is in werkelijk vijftig procent dat ik er direct bij kan. Om een of andere reden lijkt het toch in 85% van de gevallen ‘mis’ te gaan.

Ik kies een kant alsof ik de toss heb gewonnen voor een belangrijke voetbalwedstrijd. Mijn duim drukt de verpakking wat omlaag en het klepje open. Ik kijk in het doosje en zie de plastic verpakkingen met twee keer tien pilletjes voor het grijpen. Ik haal er een strip uit en voordat ik het pilletje uit de verpakking druk, voel ik dat mijn hoofdpijn is verdwenen.

Schrijver: Gustaf Kreuz, 28 februari 2016


Geplaatst in de categorie: ziekte

3.6 met 5 stemmen 246



Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
29 februari 2016
Een bijna onwaarschijnlijk verhaal, daar de Mexicaanse griepvariant, die ik onlangs heb gehad, gepaard gaat met een zeer pijnlijke voorhoofdshoofdpijn, die zeker een dag aanhoudt. Alsof je een fles tequila hebt gedronken. Ik stond ook op het punt om paracetamol te slikken, maar ik dacht, nog meer rommel schaadt nog meer, dus heb ik de pijn doorstaan. De nawerkingen zijn overigens ook niet mals. Volgens mij ben jij een typisch geval van hyperactieve inbeelding geweest.
Naam:
An Terlouw
Datum:
28 februari 2016
Bofferd hihi, graag gelezen. Als je dit in de apotheek had gehaald was je meer kwijt geweest, uitleg kost je dan €6,-

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)