Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

GRONDWERK

We hebben al anderhalf jaar gedonder met de afvoer van het riool. Vier of vijf keer is de riooldoorspuitdienst op bezoek geweest.
Met wisselend materieel, van light tot heavy.
Eén keer met een veer en een plopper, maar daar was ik zelf ook al mee in de weer geweest.
De andere keren kwam er een middelgrote installatie het terrein oprijden compleet met hogedrukspuitknop en lintwormcamera.
Telkens werden de problemen voorlopig opgelost.

Vier maanden geleden dachten we definitief met het euvel te hebben afgerekend.
Alle afvoerpijpen (die op een bepaald punt in één buis uitmonden) waren doorgespoten en op het beeldscherm van de reuzenslangcamera die in het riool kan kijken was te zien dat het hele kanaal praktisch schoon was.
Alleen op 't end, vlakbij het hoofdriool, was nog een drempeltje vuil te zien.
"Maar dat zal wel wegspoelen", zei de expert.

Nee hoor, dat spoelde niet weg. Dat bleef maar liggen en groeide aan dankzij onze gestage onvermijdelijke afvoerstromen.
Zo'n twee maanden terug was de situatie wederom onhoudbaar.
De keukenafvoer liep namelijk niet door, het badwater liet het riool overlopen, in de wc bleef het water staan (en datgene wat weggespoeld moest worden), het douchewater kwam door kieren onder de bak teruglopen over de tegelvloer.
Kortom, het liep de spuigaten uit en we hadden er schoon genoeg van.

Ik wilde het voor eens en voor altijd oplossen en belde met de gemeentelijke riooldienst in de hoop (ja als je erop let zit onze taal vol ongewilde woordspelingen) dat zij het probleem zouden oplossen.
Dat deden ze niet.
Je moet zelf het 'koppelstuk' (of zoiets) opgraven en kijken of daar water of smurrie in blijft staan.
Er zit een draaideksel op.
Als daar vuiligheid zit, dan is het opruimen voor rekening van de gemeente.

Waar zit dat ding? Wel, mijnheer Hettema, daar hebben we tekeningen van.
Ik kijken op die tekeningen. Dertig meter van het grote putdeksel af naar onze kant, en vier meter vijfentachtig vanaf het midden van de straat de berm in.
Bij het uitmeten op straat kwam ik precies tussen twee vijftien meter hoge bomen uit, in de tuin van de achterburen.
Er zat niets anders op dan de hand aan de spade te slaan.

Het kostte me veel zweetdruppels (en veel voldoening) om tussen de normale werkzaamheden door, in de loop van vier dagen, het grondwerk voor elkaar te krijgen.
Gisteren vond ik op zo'n twee meter diepte het bewuste deksel.
Er stond tot mijn genoegen onwelriekend strontwater in.

Vandaag kwam de gemeenteriolering-kolkenzuiger langs om het hele riool brandschoon te spuiten.
En de beide energieke werklieden gooiden daarna zeer behulpzaam even de kuil voor me dicht.

Als trofee kreeg ik mee een brok cement met de vorm van een stevige Mars-meteoriet.
Zo'n kilo zwaar. Een buitenaardse indringer die zich in ons riool had verstopt.

Ik wil 'm graag op de schoorsteenmantel, naast al mijn andere trofeeën (lintjes van voetbaltoernooien, beker van de schaakclub, oorkonde van het zangfestival, sculpturen van fotowedstrijden, medailles van de vierdaagse, Oscars, Elfstedenkruisjes, je kent ze wel van je eigen vensterbank), maar mijn vrouw wil niet tegen nog meer 'ouwe troep' van mijn vergane glorie aankijken.
Zet er maar een vaasje narcissen neer, zegt ze. Dat ruikt tenminste lékker.

Ik heb de smaak van het graven te pakken gekregen.
Morgen stuur ik een open sollicitatie naar het plaatselijke kerkhof.
En volgende week begin ik met de vijver in de tuin.
Als dat voorspoedig gaat, wordt 't misschien een zwembad...

Je kunt jezelf elke dag opnieuw uitvinden.

Schrijver: Ton Hettema, 12 maart 2016


Geplaatst in de categorie: heelal

4.4 met 8 stemmen 319



Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:
Ton Hettema
Datum:
15 maart 2016
Beste Eltien, dat is goed om te weten. Dank voor je alliteraties die ik zal meenemen in de volgende column..
Naam:
eltien
Datum:
15 maart 2016
Email:
eltienwijngaard42gmail.com
Gaaf Glad Gemakkelijk
Leesbaar
Naam:
Ton Hettema
Datum:
12 maart 2016
Beste Evert, Ja ons huis ligt een stukje lager dan de tuin van de achterburen, dan krijg je dat verschil. En nogmaals ja: mijn vrouw heeft altijd gelijk.
Dierbare An, ik had iets goed te maken met jou, vandaar deze speciale editie.. en ook jij hebt gelijk: ik richt me liever op andere soorten van diepgang
Naam:
An Terlouw
Datum:
12 maart 2016
Hahaha. TON, wat een heerlijke overzichtelijke leesbare ( welriekende) column. Ik schoot in de lach, zag je staan en ik kan me ook voorstellen dat mevrouw Hettema het ding niet tussen de andere verzamelingen wil hebben. Over het kerkhof: doe maar niet, in onze gemeente was het jaren geleden ellende, schedels kwamen bovendrijven....nee hoor, blijf jij maar dicht bij huis, dan kun je altijd nog als er iets misgaat om hulp roepen, die krijg je op zeker niet op de begraafplaats. Heel graag gelezen...
Naam:
Evert de Boer
Datum:
12 maart 2016
Email:
e.de_boerplanet.nl
Beste Ton,
Een ontstoppings-punt op twee meter diepte? Welk helder licht heeft dat bedacht? Argeloze ophogingen kunnen ook nog een oorzaak zijn.
Voor je doelen bestaan overigens heel kleine graafmachines. Misschien straks voor je zwembad?
Spaar je lijf en leden zou ik zeggen. En je vrouw heeft gelijk, een bloem kan wonderen doen. Vooral als ze welriekend zijn.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)