MEERDERHEID
Het wordt voor mij zo zoetjesaan té frustrerend om nog langer tv-programma's te kijken.
Nu net heb ik het kastje in opperste verbijstering opnieuw uitgeklikt.
Nieuwsuur, daarvoor Brandpunt, daarvoor Eén Vandaag.
De ene Orwelliaanse of Kafkaëske situatie na de andere.
In wat voor absurd internationaal toneelstukje zijn we terechtgekomen?
En waarom?
Waarom zitten we collectief gevangen in onze eigen virtuele gevangenis van regels, de ene nog grotesker dan de ander, je verzint het niet.
Wanhopige en schampere geluiden ontsnappen me door neus, door mond, of blijven steken in de borstkas, waarvan ik niet meer kan achterhalen of het een lach was, een snik of een vloek.
Een kleine opsomming:
- mensen met financiële problemen ('schulden', wat een onfortuinlijk stigmatiserend woord voor 'debet') die door de Maffia van de Belastingdienst worden opgejaagd en afgeschoten (wie is de Don Corleone hiervan, is dat staatssecretaris Q. Wiebus?).
- aangespoelde potvissen die stierven omdat hun ingewanden geblokkeerd werden door plastic voorwerpen die massaal in de wereldoceanen zijn gedumpt.
- dementerende bejaarden (Alzheimer patiënten) die zomaar 'vrij' het gebouw mogen verlaten waar onze maatschappij ze heeft opgesloten omdat ze niet meer productief en dus nutteloos zijn geworden (maar dat mag je niet hardop zeggen)
- en dit als uitzondering op de algemeen geldende regel dat je bejaarden moet opsluiten om ze tegen zichzelf te beschermen (Berkel en Rodenrijs).
- kalfjes die onmiddellijk na hun geboorte in ijzeren kooitjes worden gevangen gezet en gescheiden van hun wanhopig loeiende moeders (die hier maar één woord voor nodig hebben: BOEOEOE, waarmee ze eloquenter zijn dan het hele verzamelde parlement)
- Maar die bij een BOEOEOER die ze wél goed zegt te behandelen (natuurlijk, diervriendelijk, humaan, met goedkeuring van Marianne Thieme) rondlopen met door elk oor een geel nummerbord gestanst.
- Syrische vluchtelingen die rücksichtslos (of het Turkse woord daarvoor) worden teruggedeporteerd naar de handenwrijvende misdadigers voor wie ze potdomme net zijn weggevlucht.
- oefenende legereenheden in de Rotterdamse haven, die een gefingeerde gijzelingssituatie en een uit de hand lopende protestactie spelen, waarbij de jongens met de oranje hesjes de slechterds zijn (die met tennisballetjes gooien) en de gele (met de machinegeweren) de goeien. (misschien iets om een opera van te maken?)
- Schiphol Plaza afgezet en winkels gesloten omdat er misschien een 'verdacht pakketje' zou kunnen, hebben, mogen, wezen, zijn gevonden. Wat waarschijnlijk een plastic tasje blijkt te zijn dat volgende week in de maag van een Potvis zal zijn beland.
'WTF is going on?' Denk/zeg ik dan half vloekend van verontwaardiging en machteloze radeloosheid.
Je zou er Alzheimer van krijgen. Of Parkinson.
'Daar moet je niet mee spotten' zegt mijn vrouw.
Mijn spot is evenwel mild als een lentebriesje vergeleken met het sardonische sarcasme van de - niet eens meer als vreemd registrerende - waanzin die in onze maatschappijen voor normaal doorgaat.
En nu ik het er toch over heb: 'normaal' noemen we alle door ons bedachte en in stand gehouden (grotendeels absurde, bizarre en irrationele) 'gewoontes' waar niemand meer van opkijkt.
Laat ik u en mezelf (verontrustend) troosten en mijn opstandige innerlijke tegenstrijdigheid tot bedaren brengen met een raadselachtig oud oosters (Soefie?) verhaal.
Een wijze koning regeert een land waar het hele volk leeft in vrede, voorspoed en welzijn.
Op een kwade nacht besluit een boze tovenaar in één van de twee waterputten van het kleine landje een gemeen middeltje te deponeren waardoor degenen die het water drinken hun gezonde verstand verliezen.
De andere waterput, die in de ommuurde tuin van het kasteel ligt, blijft van deze vervuiling verschoond. Gelukkig heeft de nachtwaker op de kasteeltoren de snoodaard aan het werk gezien en waarschuwt hij de koning.
Helaas, nog voordat de koning maatregelen kan treffen, heeft iedereen al van het bewerkte water gedronken en alle realiteitszin verloren.
Slechts de vorst en zijn hofhouding zijn nog in het bezit van hun schone water en hun rede.
Na enkele dagen blijkt zonneklaar voor de overgrote meerderheid van de bevolking dat de koning, zijn familie en zijn personeel totaal van Lotje getikt zijn.
Men trekt massaal op naar het paleis met stokken, bijlen, deegrollers, rieken, dorsvlegels om die idiote machthebbers een pijnlijk en definitief lesje te leren.
De wijze vorst ziet slechts één uitweg en kiest daarvoor: met ceremonieel vertoon, ten overstaan van de hele verzamelde bevolking, drinkt hij en ieder lid van zijn gevolg een groot glas van het vergiftigde water dat het volk heeft meegebracht. Vanaf dat moment keert de rust weder..
Ik kijk straks nog even naar Pauw...
ons parmantige panopticum
Schrijver: Ton Hettema, 13 april 2016Geplaatst in de categorie: actualiteit
maatschappij
1.922
Geef je reactie op deze inzending:
Nee, werkelijk, een avondje tv kijken is je een avond lang plaatsvervangend je ogen uit je kop schamen voor de staat van onderontwikkeling waarnaar de Mensheid is afgedaald..