Beloftes

Ik had mezelf beloofd, naar aanleiding van Gladde Mark's belofte om geen beloftes meer te doen over concrete zaken, maar alleen beloftes over zijn inspanning om zijn best te doen zijn plannen voor dit prachtige land te vervullen, zodat hij nooit meer het vernederende woordje Sorry hoeft te zeggen en 'diep door het stof zou hoeven gaan' of misschien nooit meer 'de onderste steen boven zou hoeven halen', om over beloftes te schrijven en wat er mis mee kan gaan.
Waarom? Omdat, alleen in zeer zeldzame gevallen niet, 'mensen de hele dag beloftes doen aan Jan, Alleman en de Zwager van hun Buurman'. Vooral beloftes aan zichzelf, want wat zijn voornemens anders?
Vooral ook met formuleringen als: dat zal me nooit meer overkomen; dat doe ik dus nooit meer.
Afspraken zijn ook mooie voorbeelden van beloftes.
Evenals Plannen.

We zijn er aan gewend dat projecties van voorgenomen activiteiten in de toekomende tijd niet altijd doorgaan.
Ik kon niet komen.
Er kwam wat tussen.
Het kwam niet uit.
Er was geen tijd meer.
Dr zat een kink in de kabel.
Ik was het vergeten.

En dan Sorry. Wat dat woord dan ook maar mag betekenen.

Oorspronkelijk, denk ik dat het komt van 'Sore I' of 'Sore eye', waarbij het woord sore 'pijnlijk' betekent.
Je zegt dat het je pijn doet.

Hoe zou het niet nakomen van een belofte je pijn kunnen doen?
Ik denk op de volgende manier: als je een belofte maakt, dan vertel je aan de ander en jezelf om op een afgesproken moment de 'energie' en de 'staat' te zullen hebben (in staat zijn) om datgene te kunnen doen.
Als die activiteit niet doorgaat, dan zitten de beide personen opgezadeld met een hoeveelheid aangemaakte energie waar ze niets mee kunnen. Omdat deze energie niet gebruikt wordt en toch 'in het systeem zit', voelt de persoon zich niet schoon en wordt het vrij functioneren belemmerd.
Dat zorgt voor frustratie, zoals we dat, uit het Latijn, genoemd hebben (misleiden, teleurstellen, ijdel (leeg) maken); met dat gevoel blijven we achter.

Stel je eens voor, als je dat kunt visualiseren, dat er een zwart wolkje ongebruikte frustratie-energie uit elke Nederlander kwam die erop had gerekend dat de premier (of elke andere beloftemaker die deze niet gestand deed) zijn belofte na zou komen -in stripverhalen zie je dat wel eens-; wat een enorme wolk van totale zonsverduistering zou dat veroorzaken!
En wie zegt dat dat niet het geval is? Alleen omdat we die wolk niet zien, zou die er niet zijn?

Mensen die het echt menen, die zeldzame mensen die het echt voelen, op die zeldzame momenten waarop ze het zich realiseren, hebben daadwerkelijk tranen in de ogen als ze zeggen dat het hen oprecht spijt (sore eyes).
Dit is het ingebouwde mechanisme van het emotionele systeem dat ons schoonwast (ramen lappen) en zorgt dat we weer helder kunnen zien.
Zonder de barrière van de balk die ons blind maakt. Vergeving?
We geloven de man of vrouw niet die met een big smile de zoveelste ontelbare smoes vertelt en ons 'op het hart drukt' dat het deze keer echt waar is.
Het duiveltje in ons achterhoofd weet al vanaf de kinderleeftijd dat we zorgeloos beloftes kunnen doen en zorgeloos sorry kunnen zeggen zo vaak we willen totdat de kruik waarin we het geduld bewaren barst of een goede vriend(in) dat woord naar ons hoofd smijt en we beseffen dat die niet meer gelijmd kan worden..

belofte

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.7 met 6 stemmen 128