Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

MYSOGYNIE

Het was deze week weer eens in het nieuws. Veel criminelen zijn op de vlucht omdat zij o.a. hun ex-vrouw hebben vermoord of verminkt. Mannen die hun voormalige echtgenote het leven blijkbaar niet gunnen. Dat liefde alles heeft te maken met vrijlaten en niets met willen bezitten, is hen totaal onbekend.

Na documentairemaakster Lieve Blancqueart stuitte ik op nog een heldin, namelijk op de Engelse Sue Lloyd-Roberts. Helaas overleed zij in 2015 op vijfenzestig jarige leeftijd aan leukemie. Van haar hand verscheen onlangs bij Balans ‘De oorlog tegen vrouwen en de moed om terug te vechten’. Zij reisde de wereld rond om mannen en vrouwen te interviewen over haat en geweld tegen vrouwen.

Wil ik dit boek gaan lezen? In eerste instantie reageerde ik enthousiast op het artikel van Marcel Hulspas in Sir Edmund van De Volkskrant van 10 september. Het duurde echter niet lang of de twijfel sloeg toe. Het zou niet gemakkelijk zijn. Ik moest er nog maar eens goed over nadenken. Ik zou het als eerbetoon aan de schrijfster wel aanschaffen en misschien zeer gedoseerd tot mij nemen.

Dat mannen in wezen diepe angst koesteren voor het levenschenkende wezen vrouw is al zo oud als de wereld. Afgunst vanwege dit vermogen en afschuw om alles wat een zwangerschap en geboorte met zich meebrengt wortelen diep in de man. Het duistere geheim dat deze ‘zakken vol drek’ in de ME met zich meedroegen heeft tot heel wat vervolging geleid. Vroed- en kruidenvrouwen betichten van hekserij was een van de bijkomstigheden van de haat sommige heren eigen.

Ooit meende Odo, van 927 tot 942 hoofd van de Abdij van Cluny, dat als de man een blik onder de huid van de vrouw kon werpen, hij slechts bloed, slijm, gal en vuiligheid zou zien. Hij stelde: ’Als wij huiveren om met de vingertoppen een fluim of drol aan te raken, hoe is het dan mogelijk dat wij ernaar verlangen deze zak vol drek (een vrouw) in onze armen te nemen?’

Nietzsche zei al: ‘Alles aan de vrouw is raadsel en de oplossing heet zwangerschap.’ Hetgeen van niet al teveel inzicht getuigt. Daarmee was het laatste woord nog lang niet gezegd. In ‘Glorieuze Wijven en Duivelinnen’ (Manteau 2012, van auteur Jan van den Berghe) leest u naast abt Odo’s uitspraak meer over de geschiedenis van de vrouw. Een goede voorbereiding mijns inziens op Sue Lloyd-Roberts’ gruwelijke hedendaagse verslaggeving.

Schrijver: Anneke Haasnoot, 16 september 2016


Geplaatst in de categorie: actualiteit

4.0 met 7 stemmen 185



Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
Gabriëla Mommers
Datum:
17 september 2016
Fijn om te zien dat er weer een vrouw is toegevoegd aan het getalenteerde team van dagcolumnisten. Deze site mag bogen op een grote diversiteit van schrijvers, met zeer uiteenlopende en daardoor altijd weer opnieuw boeiende schrijfstijlen. Je bent een welkome aanwinst, Anneke. Het onderwerp van je column is voor mij al meer dan dertig jaar onderwerp van studie, en basis voor veel van mijn geschreven stukken. Helaas nog steeds een wereldwijd gegeven, en ook in ons land onderschat. We wijzen graag naar andere culturen waar het er dik bovenop ligt, maar het is nog maar van recente datum dat verkrachting in het huwelijk in ons land strafbaar werd gesteld. Volgens de Heksenhamer hadden vrouwen geen ziel. Die verachting dreunt nog steeds door. Dwars door alle kogelvrije beglazing van vrouwenopvanghuizen. Die houden de haat helaas niet tegen. Het is een proces dat nog vele eeuwen duren zal.
Naam:
Anneke Haasnoot
Datum:
16 september 2016
Mijn dank voor uw reactie. Deze motiveert om door te gaan op mijn ingeslagen weg! Anneke H.
Naam:
Karel Jong
Datum:
16 september 2016
Een prima stuk, dat wat mij betreft voorlopig uitsteekt boven boven andere columns in deze rubriek. Item is actueel, is strak opgeschreven, en stemt weer eens tot diep nadenken. Prettige bijkomstigheid is, dat de tekst geen psychologie van de koude grond bevat.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)