Propaganda (een eerste verkenning)
Deze week heb ik toch weer een landelijk dagblad gekocht.
In de plaatselijke Plus staarde het verwarrende portret van Hillary Clinton's dubbel-gangster mij vanaf de omslag van de Volkskrant zó intrigerend vals aan, hetgeen zó'n interne verwarring in mij teweegbracht, dat ik willens en wetens toegaf aan de misleidende verkooptruc van de spinnenwebwevers die deze krant samenstellen.
Als dagelijkse scanner van alle werkelijk onafhankelijke internationale nieuwsplekken op het wereldwijdeweb, was ik benieuwd wat 'onze' nationale nieuwsmedia zouden melden over deze merkwaardige kwestie.
En hier, bovenstebeste lezer, lopen we meteen al hoofdkrabbend en tandenknarsend ijs te beren, tot over onze oren ondergedompeld in het ectoplasma van contradictie, zimpezampezompend over het bloedige slagveld der meningen, gekindkaapt in de boemeltreinen van de propagandamachinisten die ons elke dag bestoken met de witte en zwarte rookwolken van de elkaar bekampende plus- en minpolen, die vechten om het been, neen, het brein en de emoties van de meerderheid der menselijke opinies.
Ja, zo gaat dat. Trekken naar de ene kant. Schoppen naar de andere. Haren uitrukken. Troepen uitrukken. Welles - Nietes. Schelden. Verdachtmaken. Complotten. Desinformatie..
Te midden van dit alles, dit internationale circus van propaganda, zocht ik naar substantie. Substantie die ik, ongeacht uit welke bron die afkomstig zou zijn, kon verifiëren als feitelijke, in de werkelijkheid verankerde informatie. Of zelfs plausibele speculatie.
Intussen realiseerde ik me terecht te zijn gekomen in de maalstroom (zie het prachtige verhaal van Edgar Allen Poe) en de draaikolken van de mallemolen der media, waarin waarheidsvinding net zo'n prachtig etiket blijkt te zijn als Obama's belofte tijdens de uitreiking van zijn Nobelprijs om de wereld te bevrijden van atoomwapens.
Hier is een mooie beschrijving die ik vond betreffende de origine van het begrip propaganda, afkomstig uit 'the old Farmer's Almanac'.
Betrouwbaarder kan toch niet, zul je moeten toegeven.
Het Latijnse woord "propagare" betekent:
oorspronkelijk: het reproduceren (van een plant) door middel van stekken/scheuten.
In latere tijd werd dit woord gemunt door Paus Gregorius de 15e, die in 1622 een congregatie stichtte met de specifieke taak om alle wervende (missie/missionarissen) activiteiten van de Rooms Katholieke Kerk onder Zijn beheer te plaatsen. Hij noemde dit orgaan (om dat beladen woord uit de tweede kamer even te lenen) de "Congregatio de Propaganda Fide", oftewel de Vereniging voor Propaganda van het Geloof. Deze club werd daarna informeel met dat woord propaganda aangeduid.
Degenen die enig goed gefundeerd historisch (niet hysterisch) besef hebben van de praktijken, de doelen en de gevolgen van deze wereldwijde beweging (ikzelf ben als kind in het vat gevallen waar de toverdrank van de katholieke balsem in werd bereid) die De Missie werd genoemd, kunnen nu wellicht beter begrijpen welke connectie of associatie, astraal gezien, de controverse voedt die nog steeds (tot mijn onbeschrijfelijke verdriet) door de wereld woedt als een cataclysme dat de ganse mensenkudde in haar greep houdt.
Met als gevolg de dagelijkse massale aftapping van vitale energieën die de mensheid eigenlijk nodig heeft om zich te ontwikkelen, maar die nu gebruikt wordt door destructieve krachten om de verdeeldheid tussen man en vrouw, links en rechts, democraat en republikein, Amerika en Rusland, haviken en duiven, hebberts en havelozen, bewapeners en ontwapeners, kortom alle tegenstellingen waar controversezaaiers zo van genieten (omdat ze er opgewonden van raken), verder op te voeren.
Als je de krant zorgvuldig leest en werkelijk stil staat bij elke zin door je af te vragen wat daar eigenlijk mee bedoeld wordt, en welke kant van de vergelijking ermee wordt gespekt, dan zie je dat er zeer weinig in staat dat niet propaganda is.
Zijn we nog steeds Romeinen?
Geplaatst in de categorie: actualiteit
Media
198
Geef je reactie op deze inzending:
Misschien is het met propaganda net zoals met de kei die van de berg rolt - als er niemand getuige van is, maakt die dan geluid? M.a.w. wat is de invloed van de waarnemer op het verschijnsel?
Ik kijk uit naar de volgende stap in je verkenning!
Het begrip 'eerlijke kritiek' wordt vaak gehanteerd. Maar moet aan de nodige criteria voldoen. Niet pijnlijk zijn, met respect, opbouwend, niet de grond intrappend, en meer. Soms voldoen commentaren niet aan alle criteria. Dat kan.
Ik waardeer de stukken van Hettema, zoals vaker betoogd, vanwege de zeer uitgesproken opvattingen en vraagstellingen. Deze kunnen applaus ontvangen. Maar ook wat zuurdere reacties. Ik zie niet direct in waarom mijn commentaren dan 'arrogant' zijn. Gabriela, die vaak mooie stukken schrijft, toont zich in haar boosheid wel van de zeer pedante kant. Maar ik geloof vast dat zij het meent. Aan haar oprechtheid twijfel ik niet. Aan die van Ton Hettema overigens ook niet. Maar dit even terzijde. Jullie boosheid haal ik toch niet weg.
ik zit hier heel te gniffelen, want of het je opgevallen is weet ik niet, maar je zou de krimp- methode toe kunnen passen op de te gekke column. Ik las, las nog eens en zag: wanneer je strofe 1 en 2 neemt, plakt daar de laatste achter, heb je net zoveel gezegd als in deze zou kunnen. Ik zeg: zou kunnen. Op de reacties reageer ik niet, die Karel is ook bij mij te vinden, reageert op jouw reactie in mijn column. Heeft niks om handen denk ik. Wij wel, Joanan heeft het ook fijn verwoord en Gab eveneens. Kan niet wachten tot zaterdag, maar ach de tijd gaat al zo snel.....
Ik kan helemaal instemmen met de reactie van Joanan!
Karel, ik reageer hier maar even op een aantal reacties die ik van jouw hand gezien heb op deze site de laatste tijd: man, wat ben jij irritant bezig!
In plaats van eerlijke kritiek te geven, trap je mensen blijkbaar graag 'subtiel' de grond in. En als je iemand wel een compliment geeft, moet dat dan echt ten koste van andere schrijvers gaan? Is dat de enige manier waarop jij een compliment maken kunt?
De arrogantie ook in je reactie onder deze column: 'irritatie, mag dat? Anders is een geheim dagboek ook een mooie plek voor mijmeringen.' Even het gros van alle schrijfstukken hier als dagboekmijmeringen wegzetten, toe maar. En ja hoor, irritatie mag hier hoor. Wat dacht je van jouw irritante reacties? Die mogen hier ook! En mijn reactie daarop, ja, die mag dus ook!
Verder ben ik zeer benieuwd wanneer we hier een ingezonden stuk van jouw hand lezen. Zodat we allemaal een voorbeeld kunnen zien van hoe het volgens jou moet. Ik zie er reikhalzend naar uit!
Terug naar het thema van deze column. Inderdaad, veel is propaganda. Zo acht ik de laatste alinea van Ton's column regelrechte propaganda. Sterker nog, alles hetgeen de schrijver uit de kast van zijn kennis en historisch besef haalt, is zijn eigen selectie. Waarbij hij terzijde ook een groep lezers toespreekt, die over 'minder gefundeerd historisch besef' beschikt. Ik bedoel maar. Ook kritische schrijvers bedrijven individuele propaganda, namelijk zich afzetten tegen het menselijk onvermogen, waar zij natuurlijk zelf ook een bijdrage aan leveren.