Halbe Waarheid

Halbe Waarheid

De algemene besprekingen heb ik gevolgd. Of heette dat nou beschouwingen? Nee, een deel. Niet alles. Wel Halbe. En nog een stukje Sybrand.
Woensdag op de tv.
Heb de troonrede zelf gemist. Nou ja gemist..
Dat is het lastige met mist, je weet niet wat zich allemaal tussen de witte wieven schuilhoudt.
Misschien was ik me wel een hoedje geschrokken van iets dat in de troonzaal plaatsvond. Als ik het gezien had.

Maar Halbe vond ik indrukwekkend.
Geen lelijke man. Niet overdreven knap ook.
Praat makkelijk en verstandig. Ontspannen.
Daar moeten toch heel wat uurtjes voorbereiding in zijn gegaan.
Zonder teleprompter (spreekspiekscherm), oortje of souffleuse.
Met heldere uitgangspunten.
Die door interruptoren (tussenkomers) niet altijd werden gedeeld.
Omdat die andere vertrekpunten hadden.
Overtuigingen.
Vanwege hun verschillende mening over hoe het werkt. Bij de mens. In de maatschappij.

Idealisten. Realisten. Extremisten. Christen. Optimisten. Autisten.

Een flink stuk vlaai ging op aan de waaier van meningen omtrent onze nationale identiteitscrisis op het gebied van tolerantie.
Het is, en blijft voorlopig, een lastige historische hechtpleister die we op onze gewelddadige VOC wond met ons mee blijven dragen. En denken te moeten verdedigen op grond van misschien wel een idee fixe, verzonnen door een schoolmeester uit 1685 als een mooi ideaal, waarmee we onze eigenwaarde proberen op te vijzelen.

Ton, nou moet je toch stoppen! Je dreigt je schuldig te gaan maken aan cultureel nihilisme! Ophouden! Opzouten! Pleur op!
Je gaat die Wilders nog eens achterna! Tolerantie is goed!

Oké, Halbe dus. Intelligent betoog. Bezwaar makend tegen het scheppen van kunstmatige tegenstellingen. Zoekend naar overeenkomsten. Nee, ik was onder de indruk. Echt. Da's toch een kunst. Om daar te staan en overzicht te houden, een koel hoofd.

Toch.
Nee niet om tegendraads te wezen.
Maar vanuit 'mijn' wereldbeeld bekeken..

Waarin het regelen van geldzaken een noodzakelijk karwei is dat je op een efficiënte manier moet zien te regelen.
En er daarna niet meer over moet zeuren.

Waarin het oneindig, onvergelijkbaar belangrijker thema aan de orde is dat gaat over het ontdekken, ontwikkelen en verwerkelijken van het enorme onontgonnen potentieel van de individuele en collectieve mens.

Waarin en waardoor ALLE opvattingen omtrent AL onze historische denkbeelden dienen te worden afgestoft, schoongewassen en herijkt. Als het ware vanuit de toekomst terugkijkend naar het nu.

Daarom 'toch'. En daarom denk ik dat het verhaal van Zijlstra op z'n allerallerbest maar een halve waarheid is.
Omdat daarin de mens, het mensbeeld, gebaseerd wordt op het verleden.
Dat nog steeds onaflatend zijn grauwe tentakels in alle structuren en vertakkingen van de maatschappij, van de denkpatronen van de mensen daarbinnen, van het onderwijs, van de politiek, van de internationale verhoudingen uitstrekt, en al die uitlopers injecteert met dezelfde misverstanden die onze collectieve cirkelgang in stand houden.

Maar:
het Universum
de Oneindigheid
de Alles Doordringende Intelligentie
het Imminente Evolutie Signaal
de Reden Achter de Sluier
het Innerlijke Voelbare Instinctieve Verlangen
de Kosmische Drijfveer
de Onverwoestbare Levenskracht
de Grootste Hechtpleister van de Schepping
de Overstelpende Kracht van de Liefde

roept ons op om een Super Inspanning te leveren
onszelf weer op de rails te zetten
op het Collectieve Spoor van de Toekomst.

En onze wereldse zaken moeten we, als nuchtere Hollanders, gewoon, zonder al te veel poespas, regelen..

prioriteiten

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.4 met 8 stemmen 149