Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Inzicht Verwerven

In de rulle aarde tussen de losliggende tegels van ons stoepje zie ik van alles groeien, van grassprietjes tot mini-varens.
Het stoepje is door ouderdom steeds verder uitgezakt.
Waarschijnlijk zijn de bij ons inwonende kinderrijke muizenfamilies verantwoordelijk voor de aftakeling en de ondermijning. Ze hebben in de aarde een uitgebreid gangenstelsel van metrotunnels aangelegd.
Een paar stappen verderop kom ik een perfect ronde in/uit-gang tegen die ook door deze nijvere wezentjes is aangelegd.
Onze hond graaft met graagte de tunnels verder uit. Ook molshopen vindt hij spannend. Meestal piest hij er een warme douche overheen. Als we hem attent maken op een nonchalant langslopende muis, blijkt hij niet geïnteresseerd. Dat is wel een menselijk trekje van 'm. Telkens als we hem ergens met nadruk op wijzen, wendt hij zich af of veinst hij belangstelling voor iets totaal anders.
Het lijkt alsof mensen grote belangstelling hebben voor de meest triviale zaken en grote moeite hebben om interesse op te brengen voor werkelijk cruciale vraagstukken. Het vergt een bijzondere inspanning om je te verdiepen in zaken die onder de oppervlakte liggen, en het is niet bij voorbaat duidelijk of de moeite wordt beloond. Zelfs zoiets simpels als eens per week een interessante column schrijven, valt niet zomaar uit je mouw. Als een aap die daar gelogeerd heeft, of een schier eindeloze slinger bontgekleurde zakdoekjes of een regen neerstuiterende pingpongballetjes.

Weten hoe het werkt, dat geheimzinnige proces van significantie aanboren, van diepgang ontdekken, is net als de muizen en de mollen en de hond een kwestie van aan het werk gaan en hopen, hopen, dat je instinct of intuïtie iets op het spoor komt dat inzicht geeft.
Mijns inziens gaat het als volgt: eerst moet je uit jezelf komen en uit de gemakkelijke stoel in jezelf die de comfort zone wordt genoemd.

Punt EEN, we moeten ons realiseren dat we zijn geboren met een zeer geavanceerd intelligent systeem van onderling verbonden, nauwkeurig en sensitief op elkaar afgestemde eenheden die we voor het gemak tezamen 'ons lichaam' noemen.
Dat weet al meteen bij de geboorte hoe het allerlei taken kan verrichten: Zien, horen, voelen, geluid maken, bewegen, adem, eten, drinken, zelfs denken en LEREN.

Punt TWEE, leren gebeurt door de interactie tussen binnen en buiten: vallen en opstaan, proberen en fouten maken, oefenen en beter worden door te doen en te evalueren -wat werkt, wat niet, waarom, hoe anders..
Het leren van een vaardigheid (met het fysieke lichaam) is bijv. erg belangrijk voor de ontwikkeling tot een veelzijdig, opmerkzaam, realistisch mens: bij pianospelen krijg je onmiddellijk terugkoppeling van de klank die je hoort, goed of vals.

Punt DRIE, pas als je iets buiten jezelf brengt, kom je te weten -door het te zien, horen etc- wat er in je leeft. Je weet niet wat er van binnen zit (aan genie en stommiteiten) totdat je de gang graaft door de modder van je onwetendheid naar de heldere frisse lucht van de opening tussen het grind. Dan nog kan er een hond over je heen pissen, maar dan weet je tenminste waar je aan toe bent.

Nu komt het heel belangrijke punt 4, let op!

Punt VIER, door het consequent in werking brengen van dit binnen-buiten-opening-maken-evalueren-overwegen-verbeteren-verfijnen proces, vindt er een accumulatie, een intensivering, een verdichting (vandaar het woord DICHTER?) plaats om de mens heen (die vroeger op religieuze schilderijen als nimbus, aureool of 'Heiligenschein' om de persoon of om het hoofd werd afgebeeld -omdat men die ZAG-), in het krachtveld om de mens dat we aura noemen. Dat krachtveld wordt geladen. Wordt sterker, betrouwbaarder, merkbaarder.. en gaat meehelpen om dat proces continu te maken. Dit heet het bouwen van je eigen MIND, die niet van binnen zit, maar van buiten.

Punt VIJF, deze MIND is in staat om aansluiting te zoeken, om aan te trekken een grotere, ruimere, wijdere mind van alles om ons heen dat intelligent is: bomen, dieren, mensen, het geheugen van de Aarde, het collectieve geheugen van de mensheid, tot zelfs intelligente wezens buiten de Aarde..

En daar, beste medereizigers, beste mollengangengravers van het universum, moeten we voor nu de pauzetoets indrukken, zodat ik dit met de trage vulpen geschreven relaas op de digitale toetsenmachine kan overbrengen..

Schrijver: Ton Hettema, 22 oktober 2016


Geplaatst in de categorie: filosofie

2.7 met 7 stemmen 182



Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Ton Hettema
Datum:
24 oktober 2016
Gelukkig, beste Hanneke. Wij zijn namelijk precies hetzelfde: mensen met dezelfde vermogens, eigenschappen, capaciteiten, als die dertien figuren rond dat avondmaal. Er is geen enkele reden voor ons om niet zo'n aureool van inzicht te verwerven..
Naam:
Hanneke van Almelo
Datum:
22 oktober 2016
Blijven graven en blijven schrijven, Ton! Ik volg het met interesse.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)