Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

De Wereld begrijpen via Numerologie

Zo'n 32 jaar geleden werd ik geïntroduceerd in het geheime (esoterische) genootschap van de Mystici van Toledo, alwaar ik in aanraking kwam met de geheime leer van de getallen (die via allerlei andere kanalen dan dit genootschap, meestal in verwaterde vorm, is doorgesijpeld in de exoterische bewegingen en tijdschriften van onze dagen).

Deze esoterische, verstilde, beweging was een van de vele contemplatieve ordes die op het aangezicht van onze meest heilige Moeder, de planeet Aarde, in de omloop rond de meest heilige Vader de Zon, in hun gezamenlijke reis met de andere planeten door het Melkwegstelsel, zijn bijeengekomen, teneinde het immense mysterie van dit kosmische stelsel en de erin geldende wetten te doorvorsen.

De esoterische leer van de numerologie (zoals begrepen in onze kringen) heeft haar wortels in de ordening van de natuur. Punt.

Volgens de holografische of hologrammische opvatting dat wij mensen met ons organische-biologisch-geestelijk-spirituele lichaam gecreëerd zijn volgens dezelfde grondprincipes en door dezelfde intelligentie als het hele klokwerk van het universum, hebben wij de mogelijkheid om de erachter liggende 'logica' ervan te bevatten. Uit te zoeken. Af te leiden. Te reconstrueren.

De structuur van de natuur, de ordening, de werking, de proporties, de verhoudingen, (inclusief het bouwplan van de mens) wordt hierin als absoluut en onaantastbaar vastgesteld. Reden hiervoor is de simpele realiteit dat alles wat niet door mensen is gemaakt, gemaakt is door een Grote Onbekende Dictator (of hoe je zoiets ook wilt noemen) die zelf moest gehoorzamen aan de orde die hij/zij/het in het leven riep.

Deze logica, die ervoor moest zorgen dat het systeem geen antithese van zichzelf bevatte, moest zowel de blauwdruk zijn van het allerkleinste detail (zoals de chromosomen, de atomen) als van de daaruit samengestelde allergrootste structuren.

Om kort te gaan: datgene wat zich in ons en om ons heen bevindt (en waar we zelf geen hand in hebben gehad) is het Grote Boek van de Werkelijkheid, dat open voor ons ligt te wachten om te worden ontcijferd.

Vele van de ons half-bekende, overgeleverde instrumenten van ordening (zoals het alfabet, de getallen, de tijdsindeling, de gulden snede, esoterische bouwwerken, andere, soms intuïtieve kunstwerken zoals de piramides, bepaalde kleuren-leren etc.) zijn zo vanzelfsprekend geïntegreerd en geassimileerd in ons dagelijks leven dat we er geen acht meer op slaan.

Dat de week uit 7 dagen bestaat is zo alledaags, dat niemand meer stilstaat bij de origine ervan.
Dat een toonladder bestaat uit 7 diatonische trappen (en 5 chromatische) is een platitude.
Dat het jaar bestaat uit 7 plus 5 maanden hangt samen met onze ellips om de gele ster van het G-type (egypt) die we Zon noemen.
Dat er 13 manen in datzelfde jaar gaan, dat er 52 weken (5 plus 2 is 7) zijn, 4 seizoenen van 13 weken, en dat deze getallen in allerlei permutaties bepaalde principes vertegenwoordigen, is gesneden koek voor de ingewijde en abracadabra voor de leek, die zich verwonderd afvraagt wat daar nu zo bijzonder of belangrijk aan is.
Dat ons alfabet 26 letters bevat en dat dat getal een half jaar aan weken vertegenwoordigt, ziet de leek als een vergezochte toevalligheid en de adept als een gegeven van grote relevantie.

Dat heeft o.a. te maken met de fundamenteel andere opvatting die de bestudeerder van de kosmische logica heeft van de significantie van getallen.
De econoom of de boekhouder gebruikt getallen in hun 'hoeveelheid' opvatting.
Terwijl de of de alchemist getallen ziet in hun mystieke of symbolische betekenis, of zelfs als vertegenwoordigers van kosmische energieën.

Laten we een voorbeeld bij de lurven pakken:

Het KRUIS als symbool neemt een voorname plaats in bij vele culturen en religies, maar niet vanwege de twee aaneengetimmerde balken voor de executie van de timmermanszoon, maar omdat de kracht van 4, de energie van de wet van 4, de vortex die de manifestatie van 4 veroorzaakt, werd herkend en aangetrokken door die bepaalde culturen (die het kruis in allerlei afbeeldingen toepassen). Vier is natuurlijk bij uitstek het getal van de cyclus, de rondgang, het zich herhalende patroon van gedragingen, van rituelen, ook gesymboliseerd door de vier zonnewezens: de stier, de leeuw, de adelaar en de slang, en wordt gezien als de grote aandrijver die met z'n vier gezichten elk groeiproces stimuleert en karakter geeft.

Voor de accountant, de econoom, de bankbediende of de deurwaarder is 4 de hoogte van de som die betaald moet worden. Liever 4 miljoen dan 4 euro.
Zelfs voor een geoloog of astronoom is de omtrek van de Aarde met 40.000 kilometer niet bijster significant.

Voor de oude Sumeriërs, Babyloniërs, Perzen, Assyriërs, Chinezen, Grieken, en andere vroege culturen was de wiskunde een methode om de (astro-)logica van het universum te leren begrijpen in relatie met de consequenties van hun bevindingen voor de organisatie van de samenleving, de moraal van de mens, de staatskunde en de indeling van het land, het ontwerp van tempels en andere bouwwerken, het componeren van muziek, de vorm en het ritme van gedichten en gezangen, de geneeskundige werking van dans en ritueel, kortom: zij incorporeerden wat ze extrapoleerden uit de ordening van de (stellaire en planetaire) wereld om hen heen in de inrichting van hun dagelijkse leven.

Voor nu in het (veel te) kort, geef ik wat esoterische karakteristieken van de 9 door ons gebruikte getallen:

Eén betekende de Oorspronkelijke Creatieve Bron van de Schepping.
Twee betekende de polarisatie van de werkelijkheid in plus en min.
Drie betekende de ondeelbare samenhang van alles wat leeft met z'n doel.
Vier betekende de drijvende, stuwende kracht achter alle groei.
Vijf betekende het creatieve platform van instructie en progressie.
Zes betekende de structuur, de configuratie van alles wat patronen vasthoudt.
Zeven betekende het spectrum van voedende energieën voor alle wezens.
Acht betekende de warme golfstroom van interactie en evolutie in het universum.
Negen betekende het enneagram, het perpetuum mobile dat ervoor zorgt dat het universum blijft ontwikkelen en expanderen.

Voor sommigen van u misschien een eerste kennismaking, voor anderen misschien dagelijks geestesvoer..

Schrijver: Ton Hettema, 3 december 2016


Geplaatst in de categorie: filosofie

2.1 met 9 stemmen 1.001



Er zijn 10 reacties op deze inzending:

Naam:
J.de Groot
Datum:
27 december 2016
Hoe een "Openbare schrijfsite"
omgebouwd kan worden tot een "Collagezaal"
voor de zich hoogontwikkelde denkende/voelende mens(en) op div. terreinen dat kunt u hier aanschouwen nu.

Het profileren van kennis daar is op zich niets mis mee maar....
Een college willen geven, daar zijn denk ik vele anderen sites ook zekerzeer (beter)geschikt voor.
Alleen discussies voeren met een paar mensen onderling die in verschillende catg. ook daar een eigen mening en inzicht in/over hebben is een gegeven.

(Zij die zich daarbij ook continu willen/moeten bewijzen met het aanhalen van links en naar de voor hen duidelijke bronvermeldingen moeten dat vooral ook doen)
Inhoud nietwaar.

En doch...
Elitair gedrag, is niet bevorderlijk voor
een: OPENBAREN SCHRIJFSITE.

Alleen al daardoor zullen heel veel anderen mensen/schrijvers/lezers enz. afhaken, met hun "eigen" inzendingen om die nog te plaatsen hier,
of om nog te komen lezen.

Jammer, maar ga vooral uw gang,
de tijd zal zijn/haar tijd moeten hebben, dat is zeker!
Naam:
Ton Hettema
Datum:
5 december 2016
Inderdaad, Karel, je vergist je.
Naam:
Karel Jong
Datum:
4 december 2016
Ook frustratie heeft er niets mee te maken. Gaat om leesbaar schrijven. Ook de 'samenvatting in het kort' is slechts voer voor liefhebbers. En 'verontwaardigd' is helemaal niet mijn toonzetting. Ook niet die van Bet Weter, zo te lezen. En je bent als schrijver ook niet 'schuldig'. Al die loodzware begrippen, welke je weer inzet. Lijkt mij overbodig. En stop wat mij betreft met dat 'beste', ook al is het vast goedbedoeld. En schrijf eens zonder naslagwerken op tafel. Of vergis ik mij?
Naam:
Ton Hettema
Datum:
4 december 2016
Beste, verontwaardige, B en KJ, hierbij een samenvatting in het kort:
De wereld om ons heen, wijzelf inbegrepen, is een levend, hologrammisch, integraal, organisch, gelaagd en geordend netwerk van deelnemende wezens die allen een functie vervullen in het grote interactieve weefsel van het universum. Wij mensen vervullen een bepaalde rol op een bepaalde plek (locatie) in een bepaald bereik van trillingsgetallen, golflengtes en manieren van opereren. Met andere woorden: ons organisme (lichaam en geest) is erop ingesteld om te gaan met een beperkt aantal en door onze bouw bepaalde hoeveelheid specifiek afgestemde energieën: wij ademen lucht/zuurstof; wij zien het kleurenspectrum (de 7 kleuren van de regenboog); we maken muziek met de 7 of 5 of 12 tonen van de toonladder); we verdelen onze aardse ommegang rond de zon in 7 dagen, 12 maanden, 4 seizoenen, 24 uren, 60 seconden. Al deze indelingen van snelheden, proporties, tijdsduren, trillingsgetallen en dergelijke, kunnen ons iets vertellen over de ordening van onze habitat en de manieren waarop we van deze kennis gebruik kunnen maken om ons doel als mens te verwerkelijken. Hoe dat te doen? Daarover heb ik het nog niet gehad. Maar het geheim ligt 'm in de geleidelijke ontdekking van deze onderliggende en alles doordringende blauwdruk.
Heb je daar iets aan? Of frustreert het je alleen maar meer? Ben ik daar schuldig aan? Wie weet..
Naam:
Bet Weter
Datum:
4 december 2016
Tja Ton. Je reacties hebben in het algemeen een politiek correct karakter en komen dooddoenerig over. Alsof je geen zin of moed hebt om echt inhoudelijk te reageren waarschijnlijk voortkomende uit een bepaalde psychische conditie die ik niet kan duiden. Je “openstaande geest” sluit zich blijkbaar af bij enige vorm van kritiek.
Naam:
Karel Jong
Datum:
4 december 2016
Natuurlijk is al of niet moedig doorlezen in een warwinkel niet de kern. Veel meer gaat het om de vraag of leesbaar schrijven in de context van deze schrijfsite hier enigszins ontbreekt. Dat is heel wat anders dan de lezer een bijna oneetbare stamppot voorzetten van getallen en begrippen. En dan vervolgens in een commentaar gemakshalve constateren, dat lezers toch maar mooi vragen krijgen voorgeschoteld.

Deze 'paling in een emmer snot' rationalisatie valt mij een beetje tegen. Maar mogelijk ontgaat de subtiele ironie mij. Overigens lijkt de vergelijking van een andere commentator met onder meer Bach wel een licht ironische toon te hebben. Tenzij ik mij vergis. In dat geval is de reactie van dame van Almelo zeer gericht op milde adoratie van de schrijver. Waar overigens niks mis mee is. Maar toch.
Naam:
Ton Hettema
Datum:
3 december 2016
Beste lezers, Karel en Bet, dank voor jullie moedige pogingen om door deze lastige materie, deze, voor onze 20-ste en 21-ste eeuwse breinpatronen onlogische en haast absurd lijkende denkwijze, heen te lezen. Een tien voor jullie doorzettingsvermogen. Dat is 1 plus 0, dus toch 1 en daarmee de eerste stap op weg naar een open creatieve geest.
Beste Hanneke. Inderdaad is het opperen van vragen over de onderliggende wetten van ons mysterieuze leven eindeloos, en ligt succes lang niet altijd in het resultaat maar in het avontuur van de zoektocht.
Naam:
Hanneke van Almelo
Datum:
3 december 2016
Moedig stuk, Ton. Ook al levert het meer vragen op dan dat het beantwoordt...

Plato had iets met getallen, en zo ook Bach. Geen slecht gezelschap, lijkt me.

En wat betreft moeilijke woorden: Karel, wat is er mis met een woordenboek?
Naam:
Karel Jong
Datum:
3 december 2016
Ook na deze reeksen getallen, veelvuldige opsommingen van begrippen, gebruik van ogenschijnlijk los gestrooide, niet direct begrijpelijke woorden als 'esoterische' en 'exoterische' en regelmatige inzet van verschijnsel tussen haakjes, rijst bij mij soms een ongemakkelijke vraag.
Namelijk of Ton's proza in deze column zijn kennis overdadig etaleert, die nogal staccato wordt gepresenteerd, of dat deze auteur af en toe acteert in de traditie van de Nieuwe Kleren van de Keizer. Een helder opgeschreven, uiterst moralistisch sprookje van Hans Christiaan Andersen. Terwijl ik Ton daarnaast kan waarderen vanwege zijn ambitie om individuele zoektochten met ons te delen.
Naam:
Bet Weter
Datum:
3 december 2016
Met interesse deze cijferbrij doorgeworsteld Ton. Het kostte me precies 4 minuten. Dat is opmerkelijk want 4 minuten is 240 seconden. Als je dat getal deelt door de wortel uit eerder genoemde 4 vermenigvuldigd met 10 kom je uit op 12 en laat dat nu precies het aantal maanden in een jaar zijn.
Ik zakte diep getroffen weg in mijn sofa maar na een derde slok koffie sloeg de twijfel toe.
Verschillende talen hebben verschillende alfabetten met een verschillend aantal letters en verschillende culturen gebruiken verschillende kalenders met verschillende tijdsaanduidingen. Hoe moeten we dat probleem in hemelsnaam numerologisch gaan duiden. Gelukkig kan je met getallen en een beetje fantasie alle kanten op en als je even goed je best doet is er vast wel een mouw aan te passen. Of in geval van nood 2 of 3 mouwen. 3 min 2 is trouwens 1 en minus die eerste mouw komen we uit op nul. Dat is een mooi getal om een eind te breien aan mijn betoog.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)