Mobielfobie

Als ik door het land reis, vertelt mijn mobiele telefoon aan Google waar ik ben. Mocht ik bovendien op mij i-pad de krant lezen, dan weet ook Apple waar ik ben en als ik in- of uitcheck bij een NS-paal weten de NS en OV-chipkaart welke reis ik maak.

Maar als ik niet persoonlijk aan mijn vrouw vertel waar ik ben, weet zij het niet.

Het kan nog gekker. Een kennis van mij heeft een hoortoestel. Dat hoortoestel kan hij met zijn mobieltje aanpassen aan de omgevingsgeluiden – in een drukke ruimte kan hij ervoor zorgen dat hij alleen de geluiden in zijn kijkrichting hoort, op een rustige plaats kan hij juist weer de geluiden van alle richtingen laten binnenkomen, zodat hij het roodborstje achter hem ook hoort. Hij kan hem harder en zachter zetten, meer of minder bas of hoge geluiden, het is eigenlijk een HiFi geluidsbox voor zijn oor en de computer van zijn mobieltje onthoudt bovendien welke standen in welke omstandigheden hij graag heeft. Zo luistert zijn mobieltje mee en hoort of hij een feestzaal inloopt, of een kapperszaak, of een bos.

En dat krijgt, in zijn geval, Apple ook allemaal te weten. Sterker, toen mijn kennis op een goede dag bij zijn audicien sprak over de werking van zijn toestel, kon de audicien vertellen wanneer mijn kennis op feestjes was, op etentjes, op stations, in de auto had gereden en ga zo maar door. Zijn vrouw weet er alleen wat van als hij er over vertelt.

Het ligt allemaal vast in grote databases van private bedrijven en het zal worden gebruikt. Daar kunnen we op wachten. En het gaat dus over mobieltjes, hoortoestellen, maar straks over alles wat we met onze telefoon aan gaan sturen. Natuurlijk erg handig.

Maar voor wie is het straks allemaal handig? Als ik er over nadenk, wordt ik toch een beetje mobielfoob.

Schrijver: Jan R. Lønsing, 8 december 2016

janrlunsinghome.nl

mobiel privacy mobie privacy mobielfoob

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.7 met 6 stemmen 805