Er toe doen
Terroristen zijn niet laf. Ze wagen hun leven of erger, ze geven hun leven en dat vele malen bereidwilliger dan de meeste militairen die het liefst niet voorop lopen in een aanval en het liefst niet willen sterven in een oorlog.
Die militairen zijn daarmee overigens niet direct laf, maar wel verstandig. Het staat namelijk vast dat terroristen bar weinig hebben bereikt. Ze hebben een paar mensen in hun omgeving vermoord. In een extreem geval gaat het om duizenden mensen, maar een staat veroveren of stichten lukt ze bijna nooit. Het tegendeel hebben ze wel bereikt. Staten die legers mobiliseerden: de hele Eerste Wereldoorlog begon met een terroristische aanslag. De aanslagen op de Twin Towers in New York en het Pentagon in Washington slaagden er niet in om de Amerikanen buiten het Midden Oosten te houden, integendeel, de Amerikanen kwamen, veroverden Afghanistan en Irak en maakten meer slachtoffers dan Bin Laden en de zijnen met hun indrukwekkende aanslagen voor elkaar kregen. Dankzij president Bush stierven meer moslims en meer Amerikanen dan door Bin Laden.
Terroristen zijn mensen die op jonge leeftijd iets willen betekenen. Ze willen de wreedheden van snode vijanden beëindigen. Ze willen mee vechten aan een edele strijd. Ze willen niet aan de kant zitten en hopen dat het goed komt, maar hun leven op het spel zetten, het grootste offer dat ze kunnen brengen, om een betere wereld te maken. Ze willen, met andere woorden, er toe doen.
Veel jongeren staan ooit voor die keuze. De meesten zijn verstandig. Ze willen niet de wereld verbeteren, maar alleen hun familie, hun dorp, hun stad. Ze willen de voetbalclub helpen of hun partner. Ze willen hun kinderen opvoeden. Deze verstandige mensen bouwen aan een vredige samenleving. Deze mensen zijn de ware helden, want ze geven het hogere doel op door kleine doelen na te streven. Zij zijn niet laf, dat zeker niet. Ze zijn slechts verstandig.
Terroristen zijn ook niet laf, maar ze overschatten zichzelf en doen daardoor onverstandige dingen.
home.nlGeplaatst in de categorie: politiek
terrorisme
157
Geef je reactie op deze inzending:
Nee, een vliegtuig kapen met honderden onschuldige mensen en daarmee een toren invliegen om nog meer honderden onschuldige burgers te doden, dat is lekker eerlijk en gelijkwaardig.
Ik snap niet dat we hier zelfs maar over discussiëren. Terrorisme is laf. Althans in mijn wereld. Als terrorisme in jouw wereld moedig is, dan ben ik blij dat ik niet in jouw wereld leef.
En van doodschieten is niemand een voorstander. Ook politiemannen niet die dat soms noodgedwongen voor hun werk moeten doen, en daar dan vaak een leven lang een trauma aan overhouden, net als bij militairen.
Want dat zijn echt moedige mensen, die hun werk doen voor onze veiligheid. Het zijn geen moordenaars die het leuk vinden cowboytje te spelen. Ze beschermen ons juist tegen moordenaars, zoals laffe terroristen die geen greintje schuldgevoel of trauma hebben na hun daad en denken dat ze als beloning een harem maagden in een of andere hemel krijgen.
Dat geldt speciaal voor bommengooiers en andere destructors.
En in elk leger wordt drugs gebruikt - al was het maar alcohol - om de verschrikkingen te doorstaan.
Mijn vraag aan Gabriëla en Joanan: waarom moeten terroristen laf zijn?
Medailles wil ik ze niet geven (hoewel sommige terroristen postuum wel medailles hebben gekregen omdat zijn partij uiteindelijk de oorlog won). Ik ben sowieso niet zo'n voorstander van doodschieten.
De vergelijking die je maakt met militairen is volkomen misplaatst, want militairen gaan een gelijkwaardige strijd aan met gelijkwaardig bewapende andere militairen. Zonder drugs. En met een enorme portie echte moed.
Komaan zeg, straks wil je ze nog een medaille wegens ongekende moed cadeau doen ook!... Ze doen geen 'onverstandige dingen', maar als het aan hun ligt, bombarderen ze jou ook naar het Walhalla en dan zou je jouw zalvende woordgebruik ook willen terugschroeven, zoals je beter nu kunt doen.