Ankersmit toch
De historicus Ankersmit schreef gisteren in de NRC een artikel om aan te geven dat de kiezer maar beter de premier kan kiezen. Zoals het nu gaat, heeft de kiezer geen enkele zeggenschap over wie in de regering komt. Als goede voorbeelden neemt hij Groot Brittannië, het land van de Brexit dus, de Verenigde Staten, het land van Trump dus, Frankrijk, het land van Macron en Duitsland, het land van Merkel. Nederland zet hij in de rij met Italië, Spanje en België.
Dat rijtje klopt natuurlijk, maar Duitsland heeft herhaalde malen mee moeten maken dat de grootste partij niet in de regering kwam, omdat die niet de absolute meerderheid behaalde en de kleine FDP kon bepalen wie wel in de regering kwam. Op dit moment hebben ze een grote coalitie van de CDU/CHU en de SPD – ook een combinatie die niet rechtstreeks door de kiezer is gekozen. Dus Duitsland kan uit dat rijtje.
En Frankrijk, het land van Macron, is een land waar het voor kan komen en nu dreigt voor te komen dat iemand van een bepaalde politieke nominatie president wordt en een andere partij de meerderheid in het parlement krijgt. Een gevolg is dat parlement en president elkaar kunnen blokkeren. Overigens ook een situatie die diverse Amerikaanse presidenten hebben mee gemaakt. Daar bepaalt de meerderheid van de kiezers dus wel wie de president wordt, in Frankrijk pas na de tweede ronde en in de Verenigde Staten door te kiezen voor de minst vervelende kandidaat – Trump en Clinton waren beide niet populair – maar dat leidt niet altijd tot een eenvoudige regering.
Maar het belangrijkste is nog dat de kiezer helemaal niet veel invloed heeft. Ook als die wel de president kiest. Want diezelfde gekozen president hoeft niet precies te doen wat (de meerderheid van) de kiezer wil. Sterker, over de meeste zaken wordt de kiezer niet eens iets gevraagd en doet de president wat hem (nog steeds geen haar) goed dunkt. Met andere woorden, geachte heer Ankersmit: je kunt wel het mannetje kiezen, maar dan heb je het beleid nog niet te pakken. En daar gaat het toch om?
Dan liever ons systeem. De regering moet proberen een meerderheid te vinden bij verschillende partijen. Die partijen hebben allemaal beloften gedaan en moeten proberen een deel ervan te realiseren. Daar komt een compromis uit dat niemand wil.
Maar misschien is dat compromis wel beter en verstandiger en dichter bij de wil van het volk dan de wil van Donald Trump.
home.nlGeplaatst in de categorie: politiek
Trump
166
Geef je reactie op deze inzending: