Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Alleen als ze vlooien hebben..

Voor zijn huis staat mijn buurman Wiebe, die lijdt aan het syndroom van schriftelijke gilles de la tourette en daarnaast autistisch is.
Hij staat op één been voor zich uit te staren terwijl hij tegelijkertijd een bak kreeftensalade naar binnen werkt. Ik vraag waarom hij zo staat.
‘Omdat ik dan beter kan nadenken,’ legt hij uit. Dat leerde ik overigens van een gehandicapte flamingo.. Die stond ook zo. Ik wil mij inleven in het gevoelsleven van de flamingo. Wist je trouwens dat Flamingo’s zo roze zijn omdat ze kreeft eten?’, en hij neemt nog een hap van zijn kreeftensalade.
’Wist je trouwens dat Jezus gestorven is voor onze zonden zodat wij op onze vrije paasmaandag in de file kunnen staan naar een woonboulevard? Wist je niet hè ? Topgozer toch, die Jezus?'

Ik knik. Wat moet je anders. Je weet dat het kan bij Wiebe, maar je ziet het niet aankomen..

‘Kijk,’ zegt Wiebe en wijst op een vrouw iets verderop die haar hond aan het uitlaten is. De hond zit uitgebreid te schijten. ’Dat is ook zoiets,’ gaat hij verder. ‘Dan mag je van de overheid je hond nog wel laten schijten maar je moet het wel achter zijn reet opruimen. Omdat hondenpoep schadelijk is voor het milieu. Doe je het niet dan krijg je een boete.
Los van het feit dat niet de hondenpoep maar de hond zelf schadelijk is voor het milieu, is het verbijsterend om te zien waarin die hondenpoep vervolgens wordt opgeruimd.
‘Hoe bedoel je?,’ vraag ik. ‘Die poep wordt toch gewoon in een zakje gepropt?’

‘Dat bedoel ik,’ zegt Wiebe. ‘Het wordt in een zakje gepropt, ja! En niet in zomaar een zakje. Nee, het wordt in een PLASTIC zak gepropt. Plastic, mind you! Er is Goddomme niets schadelijker dan plastic! Hoe dom kun je zijn als overheid. En dan worden die plastic zakjes ook nog in een tien meter lange strook geproduceerd zodat je ze lekker makkelijk opgerold in een kokertje aan de hondenriem kunt meenemen. In wat voor wereld leven wij in vredesnaam.

Snel gaat hij op zijn andere been staan. De vrouw met de hond passeert ons op dat ogenblik en haar hond die, los (?), naast haar loopt schrikt van Wiebe’s onverwachte beweging en springt blaffend tegen hem op. Omdat Wiebe op één been staat valt hij op zijn rug.
‘Dat doet hij anders nooit hoor, meneer,’ zegt de vrouw. ‘Alleen als ze schrikken van mensen.’
Wiebe knikt, staat op, grijpt de hond in één beweging in zijn nekvel en slingert hem in de prutsloot tegenover ons.

De mond van de vrouw spert wagenwijd open, maar haar gil blijft ergens tussen verbijstering en ongeloof in haar keel steken.
Wiebe veegt zijn handen af, gaat weer op één been staan en zegt: ’dat doe ik anders nooit hoor. Alleen als honden vlooien hebben.’

Dat logische denken van Wiebe. Wordt nog steeds te veel onderbelicht..

Schrijver: van Gellekom, 12 juni 2017


Geplaatst in de categorie: algemeen

4.2 met 4 stemmen 325



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
mohair
Datum:
12 juni 2017
Hahaha! Wat een hilarisch verhaal. Graag gelezen.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)