Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Quooker

In gedachten had ik deze column al geschreven. Het zou gaan over doorzetten. Over vallen en opstaan. Diep zitten en weer bovenkomen. Om knallend af te sluiten met een grote lauwerkrans om mijn schouders. Het loopt allemaal anders. De dag van de deadline voor dit schrijven wordt tevens de dag van de bittere waarheid. Overmand door emoties zegt iemand die me zeer dierbaar is: 'Schrijf het gewoon toch!' Dus, bij deze.

Als je een droom hebt, is het belangrijk dat er iemand is die in je droom gelooft. Ik heb het geluk gehad een paar van deze mensen op mijn weg te mogen ontmoeten. Eén van hen vertelde mij het verhaal van de Quooker, de vinding waarbij er meteen kokend water uit de kraan komt. Het blijkt vijf jaar te hebben geduurd voordat de bedenker zijn product eindelijk kan lanceren. Een ongelooflijk verhaal, nu weet ik beter. In maart 2013 bedenk ik De Holle Bolle Kikker. Ik leg mijn idee in de jaren die volgen voor aan honderden mensen. Iedereen is altijd weer laaiend enthousiast. Toch loop ik vaak tegen muren op, rijd soms te lang op rotondes om vervolgens met oogkleppen op doodlopende straten in te gaan. De TomTom moet regelmatig herberekenen, maar leerzaam is het zeker.

Dit jaar ga ik met de Kikker een meer lokale koers varen. Ik spreek met directeur Chris van de Ven van Horsterpark in Duiven die ook wel een bedankende prullenbak voor zich ziet. Het Holle Bolle Konijn is geboren. Via hem kom ik in contact met een heuse beeldhouwer, Maarten van der Geest. Hij wil beide dieren graag fabriceren. Van de gemeente mag het echter nog steeds niet veel geld kosten. En dan valt mijn oog op burgerinitiatievenzevenaar.nl. Ideeën die bijdragen aan meer sociale cohesie kunnen gehonoreerd worden met 10.000 euro. Met heel mijn hebben en houwen pak ik deze strohalm vast. Na uitsluitend positieve reacties ben ik ervan overtuigd dat Maarten en ik bij de uitverkorenen horen. Evenals de Quooker zal de Kikker na vijf jaar het levenslicht zien.

Totdat ik een mailtje ontvang met slechts een paar regels. Dat ik meteen in de telefoon klim, de vloer met ze aanveeg en vervolgens een mail stuur waar de honden geen brood van lusten, verdient misschien niet helemaal de schoonheidsprijs, het lucht gelukkig wel mijn hart. Ik ga door. Want alleen al het werken eraan heeft me onderweg zoveel opgeleverd. Dat hebben de mensen achter Quooker vast ook ervaren in ‘hun vijf jaar’. En dat het belangrijk is dat, als je een droom hebt, er iemand is die in die droom gelooft.



www.hetzoet.nu


Zie ook: http://www.reneturk.nl

Schrijver: René Turk, 7 november 2017


Geplaatst in de categorie: maatschappij

2.8 met 5 stemmen 164



Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Karel Jong
Datum:
7 november 2017
Spannend kan een volhardende zoektocht naar succes wel zijn. Maar de column blijft voor mij redelijk vaag. Pas in de derde alinea begrijpen wij dat de Holle Bolle Kikker een soort bedankende prullenbak is. Afgekeken van De Efteling? We begrijpen allengs dat geen kritische noot klinkt. Allen zijn immers 'laaiend enthousiast' over de kikkergedachte.

Dan lijkt er een soort afschrijving te komen, waarop de auteur in alle staten en op poten reageert. En een beetje tegeltjeswijsheid in de slotzin. Al met al geen onaardig onderwerp, maar beetje grijzig getoonzet. Een meer persoonlijke kwestie en frustratie. Als u mij toestaat: niet echt spannend beschreven. Maar de schrijver is wel zijn emotie kwijt. En dat is ook prettig (voor de auteur).
Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
7 november 2017
Waarom de één het wel maakt en de ander (met net zoveel potentie en vindingrijkheid!) niet, het blijft een groot en onrechtvaardig raadsel.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)