Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Geweld en Verzet

Deze week bekeek ik het filmpje waarin een rechter uiteenzette wat zijn beredeneerde onderbouwing was van een (bij ons allen bekend veronderstelde) gebeurtenis, een aanhouding, waarbij een man stierf als gevolg van geweld dat door een vijftal politiemannen werd gebruikt. Kernwoorden zijn Mitch, nekklem, pepperspray, den Haag.

Dit betoog van de rechter, dat zo’n vijftig minuten duurde, met een uitgebreide onderbouwing van de overwegingen die hebben geleid tot de uiteindelijke conclusie, lijken op het eerste gezicht blijk te geven van uiterste zorgvuldigheid. De manier waarop het publiek werd toegesproken, de toon, de autoriteit, docerende snelheid, serieuze blik, de kleding en de entourage van de zaal, versterkten de sfeer van oprechtheid, objectiviteit en weloverwogenheid die deze mijnheer (de rechter) over wou brengen.

Echter…
Ik bekeek ook de filmpjes die zijn gemaakt van de arrestatie slash aanhouding slash overmeestering slash overweldiging slash wurging slash het vermoorden van deze man door zijn belagers.
En daarna zag ik nog enkele andere filmpjes van onzinnig geweld door agenten, toegepast op zich volkomen redelijk, maar wellicht wat uitbundig, gedragende mensen.

Als je werkelijk nadenkt over de dingen die de rechter in dit betoog allemaal zegt, dan kun je daaruit destilleren hoe onze rechterlijke macht denkt over het uitoefenen van geweld door de overheid en haar instrument daarvoor: de politie. Welke aannames eraan ten grondslag liggen; welke bevoegdheden de agenten hebben om de orde te handhaven; wat er wordt verstaan onder die orde; wat de burger wordt verondersteld wel en niet te doen bij aanhouding; kortom welke macht de overheid heeft om de burger in het gareel te houden.

Vooral de aannames, de verborgen afspraken, de vanzelfsprekend veronderstelde basisgedachten, die niet worden genoemd en niet verantwoord hoeven te worden, doen het hele betoog de nekklem om.

Er zijn een paar fundamentele zaken die wel aangekaart zouden moeten worden, maar die niemand lijkt te mogen aanroeren.
Het gaat hierbij om zaken die ons zijn aangepraat en ingewreven met verschillende formules die bedacht zijn door de souffleurs van de massaopinie en die daarna klakkeloos worden gekopieerd en gratis gemultipliceerd door de argeloze burger.
Vooral de formule die luidt: dat hebben we nu eenmaal met elkaar afgesproken, is een dooddoener van geweldste.
Ik kan me namelijk niet herinneren dat de overheid ooit overleg met mij heeft gevoerd over wat de politie wel en niet mag. Met u wel?

Uit het relaas van de rechter blijkt dat het tegen de grond werken en met het gezicht tegen de straattegels aandrukken en er met drie man op gaan zitten en dan pepperspray in het gezicht spuiten en dat vervolgens in de ogen wrijven en dan de persoon in een wurggreep houden waardoor hij buiten bewustzijn raakt en de beentjes van zijn strottenhoofd breken, ten dele aan de arrestant zelf te wijten is geweest omdat die zich vanaf het begin tegen zijn aanhouding verzette.
Hieraan ligt het idee ten grondslag dat de burger zich onmiddellijk moet onderwerpen aan de kennelijke bedoeling van een agent als die hem van zijn vrijheid wil beroven. Met andere woorden: een burger moet het natuurlijke instinct en het natuurlijke recht op de soevereiniteit en intactheid van zijn persoon loslaten, opgeven, wanneer een andere persoon die het uniform draagt en de wapens, die de bevoegdheid heeft gekregen tot het gebruik van geweld, dat aangeeft. Elke poging om zichzelf te onttrekken aan de schade of de pijn die hem/haar wordt toegebracht, wordt hij geacht te accepteren en te verduren.

De rechtbank zegt dat de agenten dit geweld niet alleen maar mochten toepassen, maar dat ze dit ook moesten doen.
Ziedaar het werkelijke gezicht van onze rechtsstaat: wij ‘hebben met elkaar afgesproken’ dat de politie in dit en (de duizenden) soortgelijke gevallen niet alleen geweld mag gebruiken maar dat zelfs ook moet doen. En als de burger, de natuurlijke persoon, het ingebouwde instinct om zichzelf tegen pijn en schade te verweren volgt, dan ondersteunt, nee verplicht, de overheid, de rechterlijke macht, de politie om nog meer pijn te veroorzaken (wat nog meer natuurlijk verzet tevoorschijn doet komen) teneinde deze persoon tot overgave te dwingen.

Als ik alles tenslotte bij elkaar optel, kom ik tot de volgende conclusie: Mitch is niet door de politie gedood, maar door de schimmige, ongrijpbare, ontastbare en onvindbare entiteit die zich verschuilt achter de frase: dat hebben we met z’n allen afgesproken..
die onze luchtpijp met zijn elke dag toenemende hoeveelheid tentakels steeds verder dicht klemt, totdat alle verzet zinloos en kansloos is geworden.

Schrijver: Ton Hettema, 23 december 2017


Geplaatst in de categorie: actualiteit

3.5 met 4 stemmen 92



Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Annejan Kuperus
Datum:
24 december 2017
Mooie vondst: 'een dooddoener van geweldste'.
Naam:
Karel Jong
Datum:
23 december 2017
Dit is wat mij betreft een prima column van de dag. En ook nog eens redelijk strak opgeschreven. Dit zonder overdadig etaleren van kennis of krampachtige pogingen tot mooischrijverij. Goed werk, als u mij deze persoonlijke observatie toestaat.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)