Eer en Geweten
Ja, uiteindelijk heb ik besloten om deze column zo te betitelen. U weet natuurlijk niet dat ik mijn uiterste best doe om columns te schrijven die dansen op het slappe koord dat hangt tussen de Twin Towers: Waarheid en Menselijkheid.
Hebt U tussen haakjes, die sommige lezers irritant vinden, die documentaire gezien van een Franse evenwichtskunstenaar die dat kunststukje daadwerkelijk heeft volbracht? Het is van een adembenemende audacity, eh.. vermetelheid. Een ware held, die man.
En hebt U de oude, allang uit de roulatie verdwenen, film gezien die heet: de seven faces of doctor Lau? Ook wel: the circus of doctor Lau genoemd? Daarin vraagt een klein mannekindje aan de hoofdpersoon, een Chinese man die een éénmanscircus in het stadje Abalon midden op de prairie van Amerika op zet, of hij, behalve directeur, waarzegger, goochelaar, slangentemmer, etc., ook een koorddanser is. Waarop Dr. Lau antwoordt: Onry Firosofficary (alleen filosofisch).
Anyway, zoals de Engelsen zeggen; en wij doen dat met affijn of enfin; uiteindelijk sloeg het brouwsel van mijn overwegingen neer tot deze titel Eer en Geweten. Het is inmiddels kwart over acht geworden op zaterdagmorgen, en mijn eer en mijn geweten willen u de column die dit gaat worden op tijd doen toekomen. Vanwege eer en geweten.
In mijn column van gisteren kon U lezen dat ik weer met het meesterwerk van George Orwell bezig ben. Maar ik kan niet meer lezen zoals ik vroeger las. Mijn lezen van nu is een langzaam proces. Net als het lezen van de krant. Ik maak aantekeningen, denk na, overweeg, vergelijk, zoek op, check, neem een zin of idee mee de tuin in en cogiteer; dat soort dingen. Dus ik heb het na een week nog steeds niet uit. Waarom? Eer en Geweten.
Wat ik me intussen wel gerealiseerd heb, is dat 1984 geen visionair boek is, zoals een lezer opmerkte, maar een realitair boek: de schrijver keek niet in de glazen bol van de toekomst, maar beschreef de situatie die op dat moment (1948) al decennia lang aan de orde van de dag was. In de tijd die sinds toen is verstreken, de afgelopen zeventig jaar, is het net alleen maar strakker aangetrokken. Maar niemand die het ziet. Niemand, slechts een handjevol mensen, laten we zeggen één procent, maar dat is een slag in de lucht, realiseert zich hoe verraderlijk de raderen van de dystopische machtsstructuren de wereldbevolking vermorzelen.
Een andere lezer vroeg zich af wat de motieven en bedoelingen van die samenzwerende elite dan wel zouden zijn. Ook op die vraag geeft 1984 een duidelijk antwoord. Alleen kunnen en willen we dat niet geloven. En er is geen manier om een ongelovige, die in feite een gelovige van een (of andere) leugen is, tot inzicht te doen komen.
Toch is het een prachtige uitdaging. Onmogelijk, maar daarom misschien wel des te eervoller. Is niet de overredingskracht van het eigen geweten om tot het uiterste te proberen onder woorden te brengen wat de leugens zijn waarmee de mensheid wordt gemanipuleerd, uiteindelijk het enige motief dat valide is? En is het daarom niet een voorrecht om belangeloos een column te mogen schrijven op een belangeloze (idealogische, ideële) website? Die alle regels van commercie, politiek, -ismes, geloof, manipulatie, aan het schoeisel van de Markies van Carabas lapt?
Om ook nog wat tegemoet te komen aan de actualiteit, en U te onthullen in welke parallelle werkelijkheid we leven, nog even het volgende: de heer Modderkolk (in de vk van gisteren) kreeg vrij baan om een paar paardezetten op het politieke schaakbord van de verborgen machtselite te doen, toen hij onze nationale trots mocht laten gloeien vanwege ‘onze heroïsche hackers van de AIVD’, die de elitetroepen van de NSA, FBI en CIA op cruciale manier hebben geassisteerd in het ontmaskeren van de Russische Hackers (de Teddybeertjes uit Moskou), die de Amerikaanse verkiezingen hebben gefalsificeerd en daarmee Hillary de zege hebben ontnomen, en dankzij wie we nu opgescheept zitten met die krankzinnige Donald.
Gelooft U het?
En dat zo vlak voor het moment dat het vermaledijde sleepwetreferendum, wat we niet konden voorkomen, dat we wel zullen moeten tolereren, plaats zal vinden?
Gelooft U het?
En ziet U hoe belangrijk het is dat we die briljante jongens van de AIVD, die meesterhackers, die gelegitimeerde inbrekers van absolute wereldklasse, die Sven Kramers van de algoritmes, de volledige ruimte bieden, en een diepe buiging voor hen maken terwijl ze langskomen in onze eigen computers, om ons te beschermen tegen die kakkerlakken van Russen?
Want misschien proberen ze de volgende keer wel onze eigen verkiezingen te hacken en komen die engerds van een Wilders en een Baudet hier aan de macht!
Je moet er niet aan denken!!
Geplaatst in de categorie: actualiteit
Jammer dat je je denken nog steeds in de konijnenval laat strikken van het totaal achterhaalde en valse links-rechts paradigma. Deze stromingen zijn verzonnen door de verdeel-en-heersers om ons tegen elkaar uit te spelen en worden door ons domme naïeve schapen nageblaat om niet te hoeven nadenken (omdat we al onze energie in de nietes-welles strijd verspillen) en te kunnen pontificeren (ja als een hogepriester van de kerk van links of rechts) hoe zuiver, solidair, invoelend, humaan en compassievol we zelf zijn.
De kat is inderdaad niet de Markies zelf, dat is de jongste molenaarszoon, maar diens zelf-verklaarde ambassadeur.
Laten wij allen ambassadeurs zijn van de waarheid, niet van
-ismes of personen, die ons scherpe verstand in dienst stellen van de werkelijke progressie van de mensheid.