Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Elementair

Een gevleugelde uitspraak van de Engelse meesterspeurder Sherlock Holmes is: “elementary, my dear Watson”. Door deze twee karakters, de beroemde detective en zijn compagnon doctor Watson, tegen elkaar af te zetten, kon de schrijver Arthur Conan Doyle duidelijk het verschil naar voren laten komen tussen het opmerkingsvermogen van een ‘normale, goed opgeleide, zichzelf behoorlijk intelligent wanende’ man en het superieure waarnemings-, deduceer- en denkvermogen van een werkelijk klaarwakkere, lucide geest.

Met het woord ‘elementair’ gaf de briljante speurneus een subtiele hint aan zijn metgezel dat diens denken, diens poging tot logica, te wollig was, te zompig, vol met verkeerde afslagen, aannames en veronderstellingen, kortom niet gebaseerd op de koele feiten en de strakke, dwingende verbindingslijnen daartussen.

In de esoterische leringen, veelal het gedachtegoed van geheime of selecte genootschappen waarin men nadacht over de fundamentele wetten van de kosmos, onderscheidde men vier elementaire substanties waaruit de natuur is samengesteld: Vuur, Aarde, Lucht en Water.
Die vier elementen worden ook in de meer algemene denkwereld herkend als zeer pure basisbestanddelen van onze levende realiteit. Hun waarde wordt op instinctief gevoeld niveau wel degelijk onderkend. Net als bij vele andere zaken, dringt dit innerlijke gevoel pas door tot de oppervlakte wanneer er iets mis dreigt te gaan. Zoals het ondergraven van onze vaste grond pas urgent en alarmerend wordt als onze muren instorten bij een aardverzakking.

Het element Aarde is zo’n vaste, onwrikbare, betrouwbare ondergrond, dat we ons niet kunnen voorstellen dat die plotseling zou beginnen te beven of weg te zinken.
Het element Lucht is zo’n vanzelfsprekende, onzichtbare aanwezigheid, dat we niet bij de elementaire noodzaak ervan stilstaan totdat we geen adem kunnen halen, of tot we ons benauwd of bedreigd weten vanwege giftige gassen.
Voor Vuur en Water gelden dezelfde criteria: ze zijn puur en onmisbaar, onvervangbaar, van levensbelang, kostbaar, vitaal.

Het is daarom, vanwege deze cruciale belangrijkheid, dat ik me deze week het volgende realiseerde: deze elementen mogen NOOIT geprivatiseerd worden. Ze mogen NOOIT het bezit worden van maatschappijen, ze mogen nooit geëxploiteerd worden en daarmee ontoegankelijk voor degenen voor wie ze zijn: alle mensen, zonder onderscheid.
En voor zover ze dat niet zijn –algemeen, vrijelijk toegankelijk, gegarandeerd- moeten ze zonder pardon onmiddellijk worden teruggeven aan degenen van wie ze zijn: IEDEREEN.

Hetzelfde geldt voor andere elementaire grondstoffen, zoals aardgas, olie, mineralen, die in de bodem aanwezig zijn waar een bepaald volk
woont en leeft.
Hetzelfde geldt voor de opbrengst van de vruchtbaarheid van het land dat mensen bewerken: die komt toe aan al diegenen die in dat land wonen.
Waarom?
Omdat het een natuurlijk gegeven is (iets wat de Natuur zelf geeft) dat wanneer een mens ergens wordt geboren, hij of zij onbelemmerd gebruik mag maken van wat er op die plek en dankzij de andere mensen die daar leven beschikbaar is.

Dat is elementair, beste lezers..

Schrijver: Ton Hettema, 10 februari 2018


Geplaatst in de categorie: economie

3.2 met 6 stemmen 860



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Gabriëla Mommers
Datum:
11 februari 2018
In de loop van de evolutie
is er iets enorm
misgegaan.

Mensen zijn in termen
van bezit
gaan denken.

De aarde bezitten.

Wat is dat
eigenlijk
voor een waanzin?

De lucht bezitten.

De lucht?
Ja, het luchtruim.

Water bezitten.

Water?
De regen?
De rivieren?
De zee?

Ja.
De door dezelfde mens vervuilde regen.
De door dezelfde mens vergiftigde rivieren.
De door de mens tot een plastic soep gemaakte zee.

En die mens
wil ook het vuur bezitten.

In een doosje.
In een aansteker.
In een groot zinloos vuurwerk
waar nodeloze gewonden door vallen.

De mens wil bezitten.

Huizen.
Auto's.
Juwelen.
Goud.

De mens wil nog meer bezitten.

Dieren.
Bossen.
Bomen.
Andere mensen.

Andere mensen bezitten?
Ja.
Andere mensen bezitten en verhandelen.

De mens wil nu het hele universum
gaan veroveren.

Alle planeten bezitten.
Hebben. Hebben. Hebben.

En als het dan ooit genoeg is,
dan is alles kapot gemaakt.

Vernietigd.
Door hebzucht.
Door bezit.

Je kunt de liefde niet bezitten.
En alles wat met liefde door de Moedergodin gemaakt is.

Het is niet van jou.
Het is van niemand.

bit.ly/2Ej0EFU

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)