Hartenkreten

Gristen-fundamentalisme

In de deelgemeente Alexander ligt het dieptepunt van Rotterdam. Nergens daal je verder af onder de zeespiegel. Maar men heeft er ook nog een ander dieptepunt weten te realiseren. Onder aanvoering van SGP/Christen Unie heeft de deelgemeente besloten dat het immense winkelcentrum Alexandrium niet meer op elke zondag open mag zijn.

Er zijn dingen waar ik moeite mee heb. Voordringen bij de bakker. De geur van verschaald bier en vieze asbakken in een café met Perzische tapijtjes op de tafel.
Maar echt een enorme pesthekel heb ik aan mensen die anderen hun wil proberen op te leggen. Zoals die gristenen die nu de omzet van winkeliers naar de bliksem helpen.

Op zondag mag je van de Heren-met-den-Bijbel weinig boodschappen. De enige boodschappen die dan voor wat betreft orthodox Nederland zijn toegestaan zijn de Blijde Boodschap en de Grote Boodschap.

Niemand die dat niet wil hoeft van mij op zondag boodschappen te doen. Maar iedereen die dat wél wil, die mag dat ook. Niemand hoeft van mij op zondag zijn winkel open te houden. Maar iedereen die dat wél wil, die mag dat ook. En daarom heb ik zo’n moeite met het doordrukken van zondagse winkelsluiting door gristen-fundamentalisten. Want iedereen moet zélf kunnen kiezen, in plaats van dat de keuze vóór hem of haar wordt gemaakt.

Wat de familie Van der Vlies thuis allemaal doet, daar ga ik niet over. Als ze zelf op zondag niet naar het zwembad of het restaurant willen, prima. Maar mij mogen ze het niet verbieden. Nooit! Ik moet mijn eigen afweging kunnen maken.

Maar goed, we zijn in Nederland fors aan het verbieden geslagen. En ik geef me gewonnen en vaar mee met de stroom. Daarom pleit ik naast een boerkaverbod voortaan ook voor een spuuglokverbod!