Mispoes
Goede humor is tegenwoordig schaars en soms ver te zoeken. - ''Waar is de gulle lach op heden gebleven, meneer Sonneberg, dat vraag ik U af?'' - Ik kom humor, waar het gaat om onschuldig vermaak in plaats van zuiver leedvermaak, zo weinig tegen, dat een goede grap me gewoon DIERbaar is geworden. Als ik word gevraagd aan een goede poets mee te doen, zal ik het ook niet laten. Het eigenaardige daarbij is alleen, dat ik het soms als minder leuk ervaar, als ik achteraf zelf het slachtoffer blijk te zijn geweest. Het voelt toch anders.
Mijn vrouw zegt wel eens: ''je moet eerst tien keer in het ootje worden genomen, wil je het ook geloven, dat het zo is''. Nu dacht ik zelf, dat ik al geruime tijd van die goedgelovigheid af was. Eenmaal in de maling genomen, oke, maar tweemaal? Vergeet het maar. En toch is het me onlangs weer overkomen. Ik liep met open ogen in de val, terwijl ik meende te weten waarop ik moest letten. Zo zaten anderen zich te verkneuteren, om maar een willekeurig voorbeeld te noemen, dat ik steeds angstvallig erop lette, dat een slip van mijn overhemd niet uit mijn pantalon bungelde. De werkelijke grap was het feit, dat ik me er niet van bewust was, dat de gulp open stond. Als je daar dan uiteindelijk achterkomt als ontknoping van de grap, dan lach je als een boer die kiespijn heeft. Toegegeven, het is niet consequent en je laat je op dat moment toch een beetje kennen.
Het DIERbare daaraan is, dat men dan zegt, dat een ezel zich niet twee keer aan dezelfde steen stoot. Doet hij dat wel, zoals ik, dan staat men even voor aap of men voelt zich een uilskuiken. Maar ja, zoiets hoort deels bij mijn persoontje en als schrale troost denk ik: iedereen zal zo af en toe bepaalde muizenissen in zijn hoofd hebben. Ik vrees voor mezelf alleen, dat ik ook in de toekomst nog wel eens het haasje zal zijn, zeker zolang ik nog steeds bij het bordje ''nat - geverfd'' ga voelen of… enfin, U voelt ’m wel. ’t Is bij de wilde spinnen af…
Tot een volgende keer.
ziggo.nlGeplaatst in de categorie: humor
Anderen een poets ba
2.086
Geef je reactie op deze inzending:
Dit is Nederland, Nathalie, geen Wit-Rusland. Het Rode Plein is helemáál ver weg :-)
No more chocolate for you.
De rits van je broek!
Zeiken schrijft men overigens mit einem EI.
Fred kan ondertussen nog steeds niet schrijven.
Jouw verbittering heeft iets komisch.
Ik ben juist bijzonder in mijn element!
Even als alter ego’s onder elkaar: wij zijn toch altijd vrij, grensverleggend, innovatief en zelfs af en toe helpend bezig. Laten we hem weer even bijkomen? Is het verhaal boven een reactie niet altijd belangrijker dan de, overigens altijd welkome, kwinkslagen en soms ook noodzakelijke plaagstootjes eronder? Laten we eerlijk zijn: we hebben tot nu toe toch ook heimelijk genoten van de ontstane verwarring.
Als tegenprestatie zou ik je willen uitnodigen, hopelijk met goedvinden van jouw creator, om ons samen eens beestachtig vol te schransen op het Rode Plein - met PURE CHOCOLADE uiteraard. Jammie jammie!
De groeten van mijn vriend, hij vindt u een prachtige mijnheer......