Midlifecrisis???
Ze zeggen dat het geen pijn doet, maar ik weet het zo net nog niet. Ik heb er toch al een paar maandjes last van inmiddels. Het is dragelijk hoor, dat wel. Morfine is net niet nodig, maar toch…
De laatste tien jaar zijn echt voorbij gevlogen. Ik weet dat ik niet heb stilgezeten al die tijd. Veel uitstapjes gemaakt, samen gaan wonen, getrouwd, twee kinderen gekregen, maar het lijkt in totaal maar een paar maanden in beslag te hebben genomen. Opeens word je door iemand wakker gemaakt die zegt: “Goh Wen….30 dit jaar hè?”.
Ik zou haar nog eens moeten vragen hoe ik op dat moment keek en of ik haar toch niet ben aangevallen. Het voelde namelijk alsof ik een stomp in mijn maag kreeg. Volgens mij ben ik daarna even het bewustzijn verloren, een shockeffect volgde en toen begon het nadenken. Waar is de tijd gebleven? Wat heb ik allemaal gedaan? Heb ik bij alle gebeurtenissen wel genoeg stil gestaan? Ben ik niet vergeten om ervan te genieten?
Sinds een paar maanden zie ik dan ook ineens overal meiden van 20 lopen. Kin omhoog, mooi in de make-up, strak in de spijkerbroek en dan denk ik: “Was ik nog maar 20.” Hetzelfde gevoel heb ik overigens als ik naar de jongens van 20 kijk. Hmm, misschien toch last van een vroege midlifecrisis dan. Ach, ik steek het wel op de hormonen.
Het heeft niet eens zozeer met de leeftijd te maken overigens hoor. Ik denk namelijk niet dat als ik vrijdagmorgen wakker word, ik ineens 20 rimpels bij heb gekregen of dat mijn haar opeens grijs is geworden. Natuurlijk merk ik dat ik ouder word…..of merk ik vooral dat ik twee kinderen heb gebaard. De rek is er wel een beetje uit zal ik maar zeggen, maar over het algemeen overwint mijn jonge geest het wel.
Wel besef ik me nu meer dan ooit dat ik moet genieten. Genieten van iedere dag die ik krijg. De dingen doen, die ik zo graag doe. De kinderen worden ouder, het wordt allemaal wat makkelijker. Dit kan ik mooi gebruiken om meer tijd voor mezelf te nemen, zodat wanneer ik 40 word, ik mezelf niet af hoef te vragen of ik er alles wel heb uitgehaald wat erin zit.
Ook al wordt het dan vrijdag misschien nog een beetje lachen als een boer met kiespijn, ik denk dat die nieuwe laptop die ik per ongeluk in de hal zag staan, best een hoop goed kan maken….
hotmail.comGeplaatst in de categorie: emoties
midlifecrisis
1.154
Geef je reactie op deze inzending: