Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Ontregeld...

Sedert enige weken al worden wij als het ware achtervolgd door een reeks voorvallen, kleine gebeurtenissen of ongemakken. Zoiets zet niet alleen je dagelijks levensritme op z'n kop maar het zet je ook aan het denken. De grote ingrijpende gebeurtenissen even buiten beschouwing gelaten, voorheen kabbelde het dagelijks leven als een dartel beekje toch lekker rustig door. Zomaar uit het niets scheen de Wet van Murphy ons pad te kruisen en alles nadelig te beïnvloeden, maar dan met een impact van de Wet van Bedrog (''als er iets mis kan gaan, dan gaat het mis'').

Om te beginnen probeerde ik op 19 september jl. tijdens het losbarsten van een noodweer, door het versnellen van mijn looptempo, of ik kon vliegen als een vogel. Ik bedoel: wat heb je anders nog voor keuzemogelijkheden, als je, al strompelend over een verhoogde stoeptegel, na drie mislukte stappen om het evenwicht te herstellen, in voorwaartse richting wordt gelanceerd. Het zal mijn paraplu geweest zijn, die mij een vrije vlucht van zeker 50 cm mogelijk maakte. De harde buiklanding was niet mis: paraplu totaal verwrongen, bril beschadigd, tand door mijn lip, verstuikte linkerpols, schaafwonden en een mega bloeduitstorting in mijn rechterbeen. Mijn zultlip is inmiddels weer tot normale proporties geslonken en vrijwel geheeld. De regenboogkleuren van mijn been tussen lies en kuit verbleken nu met de dag. Het is nog goed afgelopen wanneer je bedenkt, dat Ikarus zijn poging met de dood heeft moeten bekopen. Ik geef onmiddellijk toe: hij vloog langer en veel hoger door de lucht.

Daarna gebeurden er met een zekere regelmaat onverwachte en onverklaarbare dingen, op momenten dat je er niet op rekende en het zeer zeker niet kon hebben. Één daarvan was een wormvirus, dat zich langs de virusscanner van onze computer had weten te wurmen en opeens de werking van onze pc aan het ondermijnen was. Zó had je dat kreng verwijderd en zó kreeg je als dank er zeven van hetzelfde soort voor terug. Op dit moment is het systeem, na het terugzetten van een recente backup, vrij van gevaarlijke virussen. Dat wil zeggen: de viruscanner doet of zijn neus bloedt en dat terwijl er een ongewenst .exe-bestandje ervoor zorgt, dat het zichzelf in vele besturingsysteemfiles vermenigvuldigt. De computer werkt zonder ook maar één storing aan te geven, maar wordt ondertussen steeds trager.

Met tussenpozen zijn wij dan ook offline geweest, hebben de boosdoener verwijderd en konden (en kunnen nog steeds) weer een poosje vooruit. In die tussenpozen gaat het leven op Internet en zomede ook op nederlands.nl gewoon door. Als ik dan weer eens de sites kon bezoeken bleek mij o.a. (want je blijft toch belangstellend), dat Jerry van Fred het helaas niet meer heeft gered (sterkte Fred), dat het netgedicht ''knarsgenot'' van Jos bij mij onterecht tandengeknars teweeg had gebracht, dat Heinz zijn aangekondigd vertrek schijnt waar te maken en dat Frederik nog steeds zijn bijdragen van een smiley voorziet. Ondanks dat heb ik alles, dus ook jullie, bij tijd en wijle node moeten missen.

Mogelijk moeten wij binnenkort toch tegen wil en dank afkikken van onze computerverslaving, die wij zogenaamd niet hebben. Mogelijk is het hard nodig, dat er een nieuwere versie van het besturingssysteem moet worden geïnstalleerd, inclusief alle programma's en drijvers. De backup voor ons huidige systeem is daarbij onbruikbaar.

Hopelijk kabbelt het beekje daarna weer in alle rust door zoals het dat weken geleden ook deed; traag stromend als een rivier mag ook. Wij zijn niet de jongsten meer en een minder straf tempo is prima. Senioren van boven de zeventig, die tijdelijk even ontregeld zijn, ervaren dat met net zoveel tegenzin als jongere mensen dat doen. De Wet van Murphy, tot slot, zou natuurlijk ook wel eens zijn uitwerking kunnen missen, hoewel dat weer geen Wet van Meden en Perzen hoeft te zijn.

Tot een volgende keer.

Schrijver: Günter Schulz, 8 oktober 2007


Geplaatst in de categorie: overig

4.5 met 6 stemmen 1.293



Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Charissa
Datum:
15 oktober 2007
Eindelijk heb ik de tijd genomen jouw nieuwe verhaal te lezen.
Erg leuk geschreven!
Niet meer proberen te vliegen hoor, ik vond het wel heel erg zielig voor je!
Naam:
Iris Van de Casteele
Datum:
14 oktober 2007
Tegenslagen bestaan om er de weerbaarheid van de met ongelukken geplaagde mens aan te toetsen.
Je bent erin geslaagd een uitstekend bewijs te leveren van je doorzettingsvermogen. Velen zouden het voor minder opgeven en hun schrijversdrang aan de nagel hangen. En nu uitkijken, beste Günter dat er op het voetpad geen verloren bananenschil ligt waarover je zou kunnen uitglijden!
Goed dat je met een goede dosis humor gezegend bent!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)