Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Westland

Ik heb het u al eens medegedeeld, alleen mijn vader was niks, de rest van het gezin zwaar katholiek. Pa ging nooit naar de kerk, zelfs niet met 'de eerste communie', ik verdacht hem van communisme. Maar neen, na onze belijdenissen troffen wij hem immer weer thuis, koffie gezet en de lunch klaar op tafel, desgewenst een ei dubbelgebakken zonder dat de dooier was gesprongen. Dat beloofde een extra boterham 'dopen' in het zacht gebleven eigeel en de jus onder datzelfde ei, een tractatie in die dagen, maar wel altijd op zondag. Doordeweekse dagen kenden geen vlees, vis of eieren, zaterdagsavonds aten wij brood met pitjeskaas of zurezult.

Soms, op de rustdag des heeren, plaatste mijn vader een stoeltje voor- en een stoeltje achterop zijn solide werkmansfiets. Feest, we gingen fietsen, dat wil zeggen, pa trapte zich het leplazarus, ik keek tegen z'n rug en mijn zusje kon zien waar we heen gingen. Vaak was de bestemming, heen en terug, het Westland, daar werd toen nog olie gewonnen en gas afgefakkeld, ik hoor nog dat indrukwekkende loeien van de vlam hoog in de lucht.

Mijn pa had niets met geloof, rechtte desondanks zijn rug naar het westen, boog nimmer voor het oosten, en door de wind bracht hij mij altijd weer thuis.

Mijn pa, zo ontzettend sterk in zijn ongeloof, hij heeft mij alle hoeken laten zien van het Westland, er was niets, behalve dan die vlam.

Schrijver: Fred, 8 december 2007


Geplaatst in de categorie: religie

2.2 met 21 stemmen 1.158



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Giovanniek
Datum:
9 december 2007
Email:
giovanniekhotmail.com
In het platte Westland heeft men weinig oog voor het transcendente. Zelfs godsdienstigen zijn er nuchter.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)