Begrip

Ja, je begrijpt me en komt gevaarlijk dichtbij. Ik kan niet anders doen dan luisteren en je woorden tot mij door laten dringen. Bijna wel lijkt het alsof je het over iemand anders hebt. Zo bijzonder als jij mij vindt, zo bijzonder vind ik mezelf niet.
Ik bewonder je openheid en eerlijkheid en jouw manier van zeggen hoeveel ik voor je beteken.
Soms ligt het op het puntje van mijn tong om je te vertellen wat je voor mij bent.
Ik zou door de grens willen gaan. Maar, er volgt altijd een maar.
Alleen door de grens als dat voor altijd betekent. Alleen door de grens als er daarna geen moeilijkheden van komen. Als er dan rust komt en vrede.
Acceptatie en begrip.
Die maar gonst dus door mijn hoofd. Ben jij bereid alles of niets te geven? Kun jij genoegen nemen met maar half?
Kan ik dat? Mijn veeleisendheid en mijn gehechtheid en mijn ziel en zaligheid?
De wereld om ons heen is er nog niet klaar voor. Zijn wij er wel klaar voor? Laten we ons nu verleiden alleen het mooie te zien? Ben ik niet bang dat er een punt komt dat jij mij niet meer begrijpt?
Daarom misschien de afstand. Zodat het altijd kan blijven zoals het nu is.
Dat jij voor altijd mijn dierbare vriend bent.
En dat ik dan weet dat jij mij begrijpt.

Begrip

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.3 met 11 stemmen 476