Terwijl ik dacht dat het zo mooi was

De tijden met jou, ze waren zo paradijselijk, hoe kort ze ook waren!
Ik dacht dat jij dat ook vond, toen je me zo teder kuste, mijn eerste kus, en me aankeek met je ogen waarin ik elke keer weer verdronk. Ik dacht dat het voor eeuwig zou zijn, de liefde tussen jou en mij. Dat het niet zo abrubt moest eindigen.

Maar kennelijk, kennelijk dacht jij er anders over. Was ik dan alleen een tussendoortje? Bedacht je je maar, schrikte ik je af, toen je doorhad dat ik dacht dat ik méér was dan dat? Hoe had ik kunnen denken dat het zou kunnen? Dat jij en ik ons zou blijven? Lag het aan mij?

Of.. was het uberhaupt al niet jouw bedoeling? Deed je het omdat je al wist dat het niet voor lang zou zijn? Heb je een ander? Onbeantwoorde vragen. Die voor eeuwig onbeantwoord zullen blijven nu je me negeert.

Ik mis je zo.. zou je zo graag tegen me aan willen en je geur weer ruiken en je lieve lach weer zien. Nog één keer diep kijken in je prachtige ogen. Weten dat het goed is, dat het allemaal klopt.
Vervlogen tijden.. vaarwel.

liefdesverdriet vaar vaarwel ex-liefde

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.3 met 15 stemmen 1.051