Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Gestoken

Het mes sneed, met een onnoembare kracht, bij me naar binnen. Tussen mijn ribben, dwars door mijn lever. Ik voelde de warmte van mijn bloed, dat overal bleek te zijn. Ik was gestoken, door het kwaad dat wie dan ook gebruikt, om tegen mij te strijden.
Het mes werd in mijn lijf gedraaid.... Het bloed, dat al bijna een jaar niet vloeide, gutste uit het gat waar ik gestoken was.

Eerst keken mijn ogen naar het mes. Niet beseffend wat er was gebeurd. In een enkel ogenblik, dat ik mijn ogen sloot, werd het mes, dat ik al die tijd had laten zitten, er met `een feilloze beweging uitgetrokken.
Ik keek naar mijn handen, en zag hoe het lemmet glinsterde in een lichtval, welke uit de hemel leek te komen. En toen zag ik de punt...de punt van het lemmet, dat was afgebroken binnen in mij...
druppels bloed spatten op mijn kleding.

Eerst zo wit gebleekt, nu helderrood van het vergoten bloed.

Het gat dat was ontstaan, toen het mes mij verliet leek me aan te gapen. Het leek me te zeggen: er heeft je iets verlaten, dat zijn sporen heeft nagelaten.
Ik hap naar adem, voel hoe tranen achter mijn ogen prikken, maar ik weiger toe te geven aan de zwakte van het verliezen.
Het verliezen van iets, wat je nooit echt hebt bezeten.
Het mes stak en stak en stak, voordat er iets van binnen bij me brak.

Je bent gevlucht. En ik heb je niet zien steken, maar ik wist nog precies, wanneer ik jou het mes in handen gaf....

Schrijver: Stephanie-Joy, 22 maart 2008


Geplaatst in de categorie: vriendschap

1.1 met 17 stemmen 1.854



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)