Mijn dochter Marloes en haar vriend Kevin.

Na dat mijn dochter eens bij mij thuis geweest was en verteld had dat zij nog foto`s in haar bezit had, was zij zo vriendelijk om er een aantal bij te laten maken voor mij.
Helaas was ik die kwijt geraakt nadat iemand van een stichting die had gehaald en de belofte om ze terug te sturen niet was nagekomen.

Gisteren kwam zij ze brengen samen met haar vriend. Ondanks het warme weer waren ze bereid om te komen en ik vond dat heel lief.
Nu had zij mij wel verteld dat ze de foto`s zou inplakken, maar dat het zo'n mooi boek zou worden had ik niet verwacht: ik was dus aangenaam verrast.
De avond verliep heel goed en ik vind dat zij een lieve vriend heeft, die ook nog eens motor rijdt wat ik vroeger ook jaren heb gedaan.

Zenuwachtig was ik nog wel, misschien ook niet zo vreemd als je nagaat dat zij niet bij mij is opgegroeid.

Je hoort of zegt zelf wel eens tegen iemand dat hij of zij op vader of moeder lijkt.

Maar in de loop der avond viel mijn mond steeds meer open van verbazing hoe zij op mij lijkt in haar hele doen en laten.
Terwijl ik in haar opvoeding niets van mij heb mee kunnen geven.
En tenslotte heeft zij ook nog een vader van wie zij ook een deel zal hebben.

Naast het fotoalbum heeft zij ook nog een uitvergrote foto in lijst gegeven waar mijn drie kinderen met elkaar op de bank zitten, toen zij nog bij mij woonden.
Deze foto heb ik nu op mijn kast staan en het leuke van alles is, dat zowel zij als ik niet verwacht hebben hoeveel plezier die foto mij nu geeft.

Elke keer als ik de kamer inloop valt mijn oog op die foto en dan zeg ik: “Hallo mijn kinders, hoe is het er mee.” Net of dat zij een stukje terug zijn gekomen.

Marloes, ik ben zo blij dat je dit aan mij heb gegeven en je moest eens weten hoe trots ik op je ben, op de mooie jonge dame die je nu bent geworden.
En trots ben ik ook op Kevin die met je meekomt en die zo lief voor je is.
Ik hoop dat jullie heel lang samen blijven en dat er nog veel visites mogen komen.

Ik heb je dan niet mogen zien opgroeien, maar je pleegouders hebben het heel goed gedaan.

Bedankt dat je de moeite heb genomen om zo'n mooi album te maken en zo een stukje van jullie leven in mijn leven terug te brengen.

Schrijver: E van dam, 30 juli 2008

evertjetelfort.nl

Biografie van deze schrijver

Trots gelukkig gelukkig

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.6 met 7 stemmen 790